Delen

Op het volkstuincomplex wordt het steeds drukker. Er worden zakken vol spinazie weggesleept en iedereen is druk met planten en zaaien. Naar goed tuindersgebruik wordt wat je teveel hebt aan medetuinders aangeboden. Ik heb tomaten-, courgette-, zoete aardappel- en pompoenplanten over en bied die her en der aan. Gelukkig worden ze dankbaar aangenomen want mijn tuin raakt zo langzamerhand overvol. Ik ben echt de gaatjes aan het vullen.
Zelf heb ik bonenzaden gekregen en een hele zak vol heerlijke snijsla en van mijn buurman een bos koriander. Van weer een ander krijg ik zelfs al een komkommer. Ongelooflijk om die nu al zo groot te hebben. Ik dacht dat ik vroeg was met voorzaaien maar blijkbaar kan het nóg eerder.
Ik geniet van dit geven en ontvangen.

De zoete aardappel gaat de grond in. Eigenlijk had ik de blauwe bak (het is de bovenkant van de aardappelton, er zit dus geen bodem in) willen vullen met aarde en compost en hem daar in zetten. Maar dat was ik vergeten. Nu heb ik hem er maar gewoon omheen gezet. Ik zie wel of ik het zo laat. Ik ieder geval is de plant op deze manier afdoende beschermd.

 zoete aardappel

Ook de knolselderij wordt uitgeplant. Ik ben dol op deze groente. Je kunt ze heel goed bewaren en het past bij zoveel winterse gerechten dat ik er niet gauw teveel van heb.
Het worden forse planten dus je moet ze de ruimte geven. Ook houden ze van bemeste grond. Ze krijgen daarom naast de compost waarin ik ze plant ook nog een scheut 'mestwater'. Hiervan heb ik steeds een voorraadje klaarstaan. Ik doe een paar scheppen koemestkorrels in een emmer en vul bij met water. De korrels lossen langzaam op en de planten kunnen de voedingsstoffen dan beter opnemen. Tenminste.....dat wordt beweerd. Ik vind het best logisch want eer die droge korrels eens uit elkaar vallen, daar gaan weken overheen.

knolselderij

De pompoenplanten (Butternut, Uchiki Kuri en groene Hokaido) en de olijfkomkommer zijn ook groot genoeg om te planten. Omdat het nog steeds te koud is voor de tijd van het jaar is het een gok of ze zullen aanslaan. Daarom houd ik nog een paar potjes in reserve.

pompoen

Bij de aardbeien zie ik er een met een roze blosje. Dus moet er nú een net overheen. Ik heb nog een nieuw net liggen en ik kijk niet naar de afmetingen maar ga ervan uit dat het wel zal passen. Nou, dat viel tegen. Het werd passen en meten maar uiteindelijk zat het strak over het aardbeienbed.
Elk jaar overkomt het me weer dat er een merel vast komt te zitten in het net en dat vind ik heel vervelend. Ik heb er daarom maar een paar ontsnappingsgaten in gehouden. Hopelijk gaan ze die niet gebruiken om door naar binnen te komen.

Een paar dagen later kan ik die eerste aardbei plukken. Wat een joekel! En lekker dat-ie is!

De knofloken beginnen een beetje geel te worden. Dat kan best want ik heb ze in oktober al geplant. Thuis is de knoflook op dus ik trek er maar eens eentje uit. Er zit een bol aan. Nou ja, het is meer een bolletje. De rest laat ik nog maar even staan wellicht worden ze nog wat dikker.

knoflook

Al een paar weken kijk ik vol ongeduld uit naar de vlier. Wanneer gaat-ie nou bloeien? De afgelopen week zie ik ineens de schermen. Prachtig! En ze ruiken heerlijk. Zodra ik onderweg de geur ruik zoek ik waar de struik staat. Zo kun je een hoop lol hebben op de fiets : )
Van de bloesems kun je vlierbloesemsiroop maken. Maar ik denk dat ik dit jaar wacht op de bessen. Daar kun je ook de lekkerste dingen mee maken.

vlierbloesem

Na regen.....

De volkstuin waar ik tuinier ligt op zandgrond. Daar was de aarde al weer droog, terwijl ik toch het gevoel had dat het net geregend had. Met de zon en harde wind droogt de grond blijkbaar snel uit. Heerlijk dus dat er 8 mm regen gevallen is.
Van het weekend heb ik úren op de tuin gewerkt. Alles gewied en bonen en tomaten uitgeplant.

Ook heb ik nog wat loopplanken gekregen. Die zorgen ervoor dat ik niet overal tussen de planten ga staan en de grond vasttrap. De planken zijn smal maar precies breed genoeg voor mij om op te staan. Gelukkig heb ik kleine voeten : )
Vandaag ben ik alleen gaan oogsten. Het is wonderlijk om te zien wat zo'n bui een groeispurt oplevert bij de jonge planten.

 Bieten en uien

Bonen, tuinbonen en een schietende groenlof

Als ik bij de sugar snaps kijk zie ik dat er al peulen aan zitten. Wel zes die al oogstbaar zijn! Ik schrik er een beetje van. Uit ervaring weet ik dat als het eenmaal begint, ik om de dag moet plukken anders zijn het er zo veel dat ik ze niet meer weggewerkt krijg. Dat klinkt als een straf maar het is vooral enorm genieten. Dit jaar zal ik proberen om ze niet te dik te oogsten, dan zijn er ook minder draden aan de peulen.

Sugar snaps

De tuinbonen zien er goed uit. De toppen heb ik er al uit gehaald. Dit om de zwarte bonenluis te ontmoedigen. Ik was net op tijd, een paar luizen hadden al een enkel topje gevonden. 

Ik las dat je die toppen kunt eten. Even stoven zou genoeg zijn. Dat heb ik uitgeprobeerd en het is inderdaad heel smakelijk. Vier bonen lijken me groot genoeg. Geen idee hoe dik de boontjes zullen zijn.

Tuinbonen

De bonen die ik vorige week plantte beginnen aan hun eerste winding om de stokken. En dat gaat zomaar vanzelf. Ook hier zie ik her en der wat zwarte luizen. Even wegvegen dan maar.

stokbonen

Sla en melde kleuren prachtig bij elkaar.

Veel wortels zal ik dit jaar niet oogsten. Dit kleine stukje is het enige rijtje dat goed opgekomen is. Ik geloof dat dit roze peen moet worden. Het zullen zo'n tien plantjes zijn. Her en der in de rij staat nog een wortel en dat was het dan. Nou ja, dan heb ik weer meer plek voor de knolselderij die staat te wachten om uitgeplant te worden.

 

worteltjes 

Naast oogst om nu op te eten denk ik ook aan de toekomst. Groenlof, pastinaak en snijbiet staan te schieten. Ik laat ze bloeien en daarna oogst ik het zaad zodat ik volgend jaar weer kan zaaien. Naast nuttig zijn ze ook nog eens prachtig om te zien.

 Schietende snijbiet

Schietende pastinaak

Doordat ik spontaan uitgezaaide slaapmutsjes, korenbloemen, juffertjes in het groen, goudsbloemen, borage,  enzovoort, laat staan wordt het steeds kleuriger op de tuin. Ik zou wat kunnen plukken en thuis in een vaas zetten maar buiten vind ik ze toch het allermooist.

 

Voor 's avonds snij ik wat raapstelen en melde en ga naar huis om een lekkere oogstlunch te maken.

Salade met twee kleine roosjes broccoli, zes sugar snaps, iets te jong geoogste tuinboontjes (die ieniemienie lichtgroene boontjes), sla, rucola en peterselie. Genieten!

Verspenen en uitplanten

Met het weer van de laatste dagen groeit bijna alles geweldig. Hoog tijd om te verspenen of  uit te planten.
Eerst maak ik een eigen mengsel potgrond. De zakken potgrond, ook de biologische, uit de winkel bevatten veen wat in verre natuurgebieden afgegraven wordt. Vind ik toch een minder goed idee. Alternatieven zijn echter moeilijk vindbaar en/of erg kostbaar. Wat ik nu gedaan heb is een zak potgrond en een zak compost mengen met blad dat ik afgelopen herfst verzameld heb. Het was de bedoeling dat dit zou composteren tot bladcompost. Dit is niet helemaal gelukt maar ik vind het goed genoeg om door mijn aardemengsel te doen. Op deze manier heb ik geen drie maar slechts één zak potgrond nodig. Toch weer winst.
In een speciekuip kan ik alles lekker door elkaar husselen. En dan aan de slag.

Het wordt altijd een bende en van enige structuur lijkt geen sprake. Toch was er aan het eind van de middag een heleboel ge- of verplant.

De stokbonen groeiden bijna de muurkas uit en ondanks dat de ijsheiligen nog niet voorbij zijn móesten ze gewoon de grond in.
Ze staan nu bij de nieuwe bonenstokken. Leuk, zo'n bruikbaar verjaardagskadootje.

De tuin raakt groener en voller.

Dan zie ik opeens dat de er al groene aardbeien aan de struiken zitten. Hoog tijd om er stro onder te leggen. En zodra ze beginnen te kleuren gaat er een net over anders eten de vogels alles op.
Tussen de bloemen staan nog wat verdwaalde aarbeienplanten. Wat daar aan aardbeien aankomt is voor de vogels.

De aardappelen in de bakken groeien goed. Ik heb al een paar lagen aarde erbij gedaan. Bij de zwarte bak twee keer, en die is nu vol. Bij de blauwe bak heb ik na de foto een derde keer opgehoogd en zo laat ik hem doorgroeien.

Ook alle wilde planten gaan als een speer. De blaartrekkende boterbloem die echt bij het veengebied hoort, bloeit.

Blaartrekkende boterbloem

Duivekervel heeft prachtige bloemen. Ik kan het niet laten om er een paar te laten staan. Maar hou ze in de gaten, het worden enorme planten.

Duivekervel.

Uit de kas haal ik de laatste spitskool. Voor de winter geplant en nu gegeten! Ik vind het maar bijzonder.
Het wordt langzaamaan leeg in de kas. Bijna kunnen de tomaten, paprika's en komkommers erin.

In sauzen en dergelijke gebruik ik graag kruidenzout. Nu blijkt dat je dat supermakkelijk zelf kunt maken.
Een aantal kruiden naar smaak fijnsnijden en met zout mengen. Een paar dagen laten drogen waardoor de smaken van de kruiden intrekken en klaar is je kruidenzout.
Ik gebruikte lavas, peterselie, tijm, oregano, majoraan en een paar blaadjes salie. De hoeveelheden van elk kruid deed ik op gevoel en nu ruikt het vooral sterk naar lavas. Ik zal wel ervaren hoe het smaakt.

Heel veel plantjes en.....de bonenkever!

Al heel de winter genieten we regelmatig van de zelfgekweekte droogbonen. Kievitsbonen, witte bonen, boerentenen (ja, deze reuzen witte bonen heten echt zo) en nog soorten die ik niet bij naam ken. Ze zijn heerlijk in allerlei stoofpotjes en ook erg geschikt om humus mee te maken.
Natuurlijk had ik al vaker gelezen dat je droogbonen na het drogen een paar dagen in de vriezer moet leggen om de bonenkever te elimineren. Nog nooit gedaan en nog nooit last gehad van deze kever. Tot nu dus.
Ineens zitten ze in de kievitsbonen. Waar zouden ze wakker van zijn geworden? Maar wakker zijn ze!
En als je dan zo'n doorboorde boon bekijkt is het toch eigenlijk prachtig hoe rond de gaatjes zijn die ze geboord hebben.
Ik kan gerust de schoonheid ervan zien want de schade viel erg mee : )
Toch heb ik de niet aangetaste bonen maar meteen opgemaakt.

Op de vensterbanken staan nog steeds veel plantjes te wachten tot ze groot genoeg zijn en/of de ijsheiligen voorbij zijn.
Komkommers: Market More, hoornkomkommer, en Burpless (wat zouden ze met deze naam bedoelen : ) ?)
Pompoenen: Butternut, Uchiki Kuri, en groene Hokaido
Paprika: Puntpaprika Rosso en de paprika van de AH dus ik weet niet welke soort.
Bloemen: Suzanne met de mooie ogen en Lobelia's

Suzanne met de mooie ogen

 

Lobelia

Komkommers die een beetje veel zon gehad hebben.

Buiten staan de andere planten af te harden. 

Basilicum: groen en rood.

Sugar Snaps: Delikett (de laatste van een overjarig zaad. Ik zaai ze om nieuw zaad te kweken)

Knolvenkel: Fino

Sla: Pluksla en Wonder der vier jaargetijden

Bloemen: Echinacea, dropplant, kaardebollen.

Kerrieplant

De tomaten hebben nu wel stokjes nodig.  Het waait nauwelijks en de zon is niet te fel dus vandaag mogen ze voor het eerst naar buiten. Je moet die tere plantjes immers liever niet aan teveel weergeweld zoals we dat de afgelopen dagen hadden, blootstellen. Het is mooi om te zien hoe snel de planten steviger worden als ze buiten staan.

De bonen zaai ik voor omdat ze op de tuin gewoon opgevreten worden. Op de tuin heb ik al stambonen Nano uitgeplant onder een tunneltje.
Bijna mogen de andere er ook in.

Stokbonen, gele Friese woudbonen en Rijstkorreltje

In de bermen kleurt het langzaamaan wit van de bloeiende schermen van het Fluitekruid. Onderweg naar de tuin geniet ik ervan.

 Fluitekruid

Met Hondsdraf als bodembedekker. Het blad van Hondsdraf  gebruik ik graag als ik me aan brandnetels geprikt heb. Even met wat blaadjes wrijven en de brand is eruit.

Hondsdraf is eetbaar. Op de site van Plukdestad.nl vind je veel informatie over eetbare wilde planten.

Hondsdraf

Vorst en de eerste vlinderbloemen.

Vorige week hebben we vroege ijsheiligen gehad. Eigenlijk vallen deze dagen op 11 - 14 mei en zijn dan ook echt genoemd naar een viertal heiligen, St. Mamertus, St. Pankratius, St. Servatius en St. Bonifatius.
Ik was eigenwijs geweest en had al diverse bloemen uitgeplant. Afrikaantjes, oostindische kers en gele nachtschone (mirabilis). Het is gek dat na zo'n koude nacht het ene plantje wel een tik gekregen heeft en het andere niet. De nachtschone kon er echt niet tegen en heeft het loodje gelegd. Gelukkig heb ik nog wat reserveplantjes staan.
De koolplanten (broccoli, rode kool, koolrabi) en aardappelen hebben ook wat schade opgelopen maar ik denk dat ze er wel overheen groeien.

Wie er goed tegen de kou kunnen zijn de tuinbonen en sugar snaps. De eerste bloemen zijn zichtbaar! En wat zijn ze mooi!

 Tuinboon Grano Violetto

Sugar snaps Sprint

Je kunt wel zien waarom ze vlinderbloemigen heten.

De aardbeiplanten krijgen bloemen. Vorig najaar heb ik de mooiste uitlopers in een nieuw aardbeienbed gezet. Dan is het even afwachten of die kleine plantjes aan zullen slaan. Al hoef je daar bij aardbeien eigenlijk niet naar om te kijken. Hooguit moet je ze inperken.

Door het zonnige weer is het in de kas snel gegaan met de eerste bladgroenten. Raapsteel, mizuna en rucola zijn gaan schieten en heb ik dus zo snel mogelijk geoogst. De paar schieters met dikke stelen gingen naar de kippen die er verzot op zijn.
Wat ook ging schieten was de veldsla in de volle grond. De hele winter met kou en regen geeft het geen krimp maar zodra er warmte in de lucht komt is het voorbij. Omdat het zo'n leuke bloemetjes zijn laat ik altijd wat staan. En als ik de plek niet nodig heb zal ik ze laten staan tot het zaad rijp is.

 Veldsla

Ik zie het eerste bloempje van het akkerviooltje. Nu moet ik ze in de gaten gaan houden. Niet te veel laten staan en zeker niet te veel laten uitzaaien.

Akkerviooltje.

Tussen het planten, wieden en water geven door zit ik eens op mijn bankje te pauzeren en te kijken wat ik waar nog neer ga zetten. Ik krijg het een beetje benauwd. Gaat het wel allemaal passen? Ik heb thuis nog zoveel op de vensterbank en in het muurkasje staan. Courgette, pompoen, bonen, paprika, tomaten, komkommer, basilicum.
De worteltjes van het zelfgemaakte zaailint komen heel erg slecht op. Dat werkt dus toch niet zo goed. Misschien komt het doordat ik de strook dubbelgevouwen heb. Dan moet het kiemplantje door nog een laag heen zien te komen. Hier moet ik volgend jaar maar eens verder onderzoek naar doen.
Omdat elk nadeel ook zijn voordeel heeft maakt het dat ik op de wortelrijtjes weer ruimte krijg.
En wat heb ik dit jaar ontzettend veel uien staan. Nu ze allemaal boven de grond staan valt het me op. Dan ga ik dus op tijd beginnen met oogsten.

In de kas gaat het goed met de ingegraven tomaten. Ze staan er stevig bij. Een soort is de Matina. Het blad is anders dan je normaal bij tomaten tegenkomt. Eerst vroeg ik me af of het wel tomatenplanten waren maar ik heb het nagekeken op de site van mevrouw Onkruid. Van haar heb ik het zaad gekregen op de Reclaim the Seeds ruilbeurs. Nog even en dan moeten er stokken bij en ga ik ze op hun definitieve plek zetten.

Tomaat Matina.

In april is het ook tijd om de appelboom in onze achtertuin te snoeien. Deze boom, een sterappel, heeft ons nogal voor verrassingen gesteld. Maar ja, dat komt ervan als je spontaan zo'n leuk klein boompje meeneemt. Allereerst bleef het geen leuk klein boompje maar groeide hij uit tot een van de grootste soort appelbomen. Daarnaast bleek het geen zelfbestuiver te zijn (wisten wij veel). En bovendien zou deze soort de eerst 7-10 jaar niet dragen.
Inmiddels zijn we zo'n kleine tien jaar verder, hebben her en der kleine!! appelboompjes gezet als bestuivers en hebben een professionele snoeier in de arm genomen die elke 1 à 2 jaar bij ons de boom in gaat. Vorig jaar zijn we dan voor het eerst beloond met kilo's en kilo's appels.
Dit jaar leek het of onze snoeier geen tijd voor ons zou hebben. Maar die boom moest en zou gesnoeid worden. We willen tenslotte onze buren niet alle zon wegnemen. Op Koningsdag was het prachtig snoeiweer, en ook nog vruchtdag volgens de zaaikalender.
En wat doen wij dan.....we doen het zelf.

Eerst het kippenhok en muurkasje afdekken tegen vallende takken en dan aan de slag. Gelukkig durfde Ton het aan om zelfs de boom in te klimmen toen hij er vanaf de ladder niet meer bij kon.
We zijn er heel wat langer mee bezig geweest dan onze snoeier. Veel overleggen en kijken was onze tactiek en dat resulteerde in een mooie open boom met nog genoeg bloesem voor, hopelijk, weer een goede oogst.

Daarna lag de tuin vol met takken. Zoveel knoppen als daaraan zaten! Zo jammer om te zien dat dit geen appeltjes gaan worden. Niet dat de boom dat zou kunnen dragen, maar toch. Dus heb ik maar een heel stel bossen voor in de vaas gemaakt en uitgedeeld.

En raad eens wie er belde toen we uit zaten te puffen van deze klus......... de snoeier. Notabene op Koningsdag. Ai, toen hadden we wat uit te leggen.

Na het snoeien mochten de kippen weer naar buiten. Ze genoten van de zon, en wij ook.