Na de storm.

Wat een wind en regen hadden we zaterdag. Gelukkig had ik de kas al dicht gedaan maar ik vind het toch altijd spannend of alles het zal houden. 's Avonds ben ik dan ook even gaan kijken. Behalve dat een en ander verwaaid is en plat ligt, is alles heel gebleven. Zelfs de stokbonen en het pompoenenrek, wat toch echte windvangers zijn, stonden helemaal rechtop. Pfieuw, goed afgelopen. Op het hele tuincomplex zijn her en der planten verwaaid en omgewaaid maar gelukkig was er geen grote schade. Al is het natuurlijk jammer dat je werk en zorg in een dag plat ligt.

 De stokrozen staan inmiddels weer rechtop, aan stokken om hun naam eer aan te doen.

Nu de grond door de vele regen weer eens heerlijk doordrenkt is, ga ik nog wat zaaien en planten. De winterprei krijgt een plekje. Ik schep ze uit het zaaibed (gezaaid eind april) en knip de lange wortels en blad een beetje bij. Een diep gaatje met een schepje compost en dan het plantje erin. Dichtgieten met water en verder niks meer aan doen. De regen spoelt het gat vanzelf verder dicht. Hoe dieper de prei staat, hoe langer het witte deel wordt en daar is het natuurlijk om te doen.
Ik zaai nog wat spitskool op een klein stukje. Als ze opkomen kan ik ze gaan uitplanten. Geen idee of ze nog genoeg tijd hebben om uit te groeien, maar het is het proberen waard.

Het weer blijft bagger dus ga ik wat binnenwerkjes doen. De gedroogde capucijners doppen. De dikste capucijners zal ik gebruiken als zaaigoed voor volgend jaar. Dat zal een experiment worden want het is de vraag of dit wel zal gaan met deze eigen kweek.
Na mijn recente ervaring met de bonenkever heb ik ze toch maar een nachtje in de vriezer gelegd. en daarna nog even uitgelegd om het laatste vocht te laten verdampen.

En als ik toch bezig ben, dan ook maar het gedroogde pastinaakzaad van de schermen geschud. Ook weer zaaigoed voor volgend jaar. Niet alleen regeren is vooruitzien. Tuinieren ook.

Van de tuin heb ik een flinke bos kruiden meegenomen. Lavas, peterselie, bonenkruid, salie en dragon.
Hiermee wil ik nog een keer kruidenzout maken want de vorige keer had ik toch wat weinig kruiden op de hoeveelheid zout gebruikt. Het ruikt wel lekker maar je proeft er niets van.
Deze keer heb ik echt veel lavas en peterselie. Van dragon heb ik maar twee takken. Het is een erg sterk kruid en ik wil niet dat het gaat overheersen. Ik knip de kruiden met de kruidenschaar en meng het met een paar scheppen zout.
Doordat ook in huis de luchtvochtigheid erg hoog is zet ik alles in de oven op 40 °C, en dan regelmatig omscheppen. Elke keer als ik de ovendeur open komt de heerlijke kruidengeur me tegemoet.
Wanneer de kruiden droog en knisperend zijn maal ik alles in de blender.

Onderin de pot zit het restant van mijn eerste poging.Dat is wel even een verschil met de tweede keer.
Ik meng beide door elkaar. Alleen al voor de geur is het helemaal geslaagd.

Nog meer schatten.

Vorige week rooide ik de aardappelen en na drogen heb ik ze gewogen. In totaal zo'n 8 - ACHT - kilo. Dat betekent dat elk pootaardappeltje een hele kilo aardappelen geproduceerd heeft. Niet te geloven!
En ze zijn ook nog eens heel lekker.

Deze week is het tijd om de uien te rooien. Het is droog en zonnig met een lekker windje. Heel geschikt weer om uien te drogen te leggen. Ook deze oogst is enorm maar ik heb dan ook belachelijk veel uitjes (witte, Sturon, en rode, Kamal,) en ook nog Egyptische boomuitjes geplant. En die zijn bijna allemaal goed gegroeid.

 

Een fietskar vol en dan liggen er ook nog op de tuin te drogen.

De Egyptische boomuien zijn grappig om te zien. In de plant komen zogenaamde broedbolletjes. Kleine uitjes op een kluitje die, als je ze gewoon van de plant laat vallen spontaan aan de groei gaan. Ik heb ze afgelopen najaar in de grond gezet. Het zijn flinke planten geworden. (De foto is van mei).

Ondanks dat het leuke planten zijn vraag ik me af of ik ze volgend jaar nog ga zetten. Ik moet zo woekeren met de ruimte dat ik nu denk dat ik dat niet ga doen. 

Ik houd er van om van alles uit te proberen en ga wel voor het bijzondere maar blijkbaar moet het ook genoeg nut hebben en van deze planten weet ik het niet helemaal. Ik kan er nog even over denken. Pas in het najaar moeten ze opnieuw geplant worden. Als je meer wil weten over deze uien kun je terecht op de site van plantaardig.com. daar vind je een uitgebreide kweekhandleiding.

Heerlijk, om weer wat plaats te hebben op de tuin.
Waar de aardappelen stonden zaai ik nog een keer sla en ook andijvie. Waar de tuinbonen stonden zaai ik groenlof. En nu de uien weg zijn heb ik heel veel plek voor wat extra boerenkool die ik van een collega tuinder aangeboden kreeg. En deze keer meteen netten erover. Ook zet ik nog een courgetteplant erin.

 De voorgezaaide tweede lichting venkel kan de grond in. Voor de frambozenhaag is een goede plek. De venkelplanten worden niet zo groot en dan kan ik straks makkelijk bij de frambozen, als die rijp zijn. Had ik over nagedacht.

Ton heeft voor mij van resthout  een nieuw bankje gemaakt. Het oude werd zo gammel dat ik er alleen nog maar heel voorzichtig op ging zitten. Deze is zo stevig dat ik er met een gerust hart op neer kan ploffen : )

Van de sperziebonen is de soort Rijstkorreltje nu ook plukbaar. Het zijn hele dunne boontjes. Ik kook ze apart om te proeven. Heel lekker! Je moet wel heel wat plukken voor je een maaltje bij elkaar hebt.

Roel komt een keer mee naar de tuin. Hij krijgt alvast instructies voor het geval hij water moet geven in de vakantie. Nu ik als het ware door zijn ogen naar de tuin kijk realiseer ik me dat deze tuin eigenlijk niet te doen is voor iemand die niet bekend is met tuinieren. En zelfs voor degenen die er wel bekend mee zijn. Er staan zoveel verschillende soorten en op sommige plekken kun je alleen maar over planten heen stappen om er nog een beetje door te komen.

Gelukkig ging ik daarna de uien rooien.

Wat ook ruimte gaf was het weghalen van de laatste sugar snapshaag. Ze waren bedoeld om uit te groeien en te laten drogen als zaaigoed voor volgend jaar. Helaas kwam er een rat shoppen. Die heeft zo goed als alle peulen leeggegeten. De grond lag bezaaid met restjes. Jammer.

Een van de komkommerplanten is alleen maar ranken aan het produceren en er is geen enkele bloem te zien. Jammer maar helaas, die gaat eruit. Zo krijgen de andere komkommerplanten meer ruimte. Wel even een vestje aan met lange mouwen want de bladeren zijn behaard en geven een reactie op mijn armen. Bij het opbinden van de pompoenen had ik dat niet in de gaten en nu zien mijn armen eruit of ik met een kat gestoeid heb : (

De tomaten beginnen te rijpen.

Na een paar dagen 'sparen' zijn er zelfs genoeg om in te maken.

En vandaag was het weer oogstdag.

Schatgraven.

Het is aardappeloogsttijd en op de tuin worden kruiwagens aardappelen weggesleept. Het is duidelijk een goed aardappeljaar. Hoog tijd dat ik ook eens ga kijken of mijn experiment met de aardappelbakken gelukt is.
De kleinste bak met aardappel Ditta kan ik makkelijk op zijn kant leggen. Bovenin zitten wat kleinere aardappelen, toch leuk. Maar als ik de bak verder omkeer zie ik dat de bak onderin gevuld is met aardappels. Wat een oogst! En dat van drie pootaardappels. Dit is met recht schatgraven.

De grote bak leegmaken is een pittiger klusje. Er zit natuurlijk veel meer aarde in en die moet ik her en der kwijt zien te raken. Gelukkig heb ik verder geen nachtschadegewassen in de volle grond staan dus het maakt niet uit waar ik het neergooi. Ik gebruik het om een lager stukje op te hogen en ik aard er de bieten mee aan.

Ik merk dat de grond in deze bak veel droger is en bovenin zitten geen aardappels. Gelukkig zitten onderin de bak meer dan genoeg aardappelen, lady Christl. 

Experiment geslaagd! Volgend jaar zal ik wel de blauwe ton verruilen voor nog een grote zwarte emmer, dat werkt toch makkelijker.

Ik heb dit jaar blauwmaanzaad, een soort papaver, gezaaid. Ze staan nu in volle bloei en de bijen en hommels zijn er dol op. Ik heb best veel gezaaid dus straks kunnen we heel wat maanzaadbroodjes bakken.

Bijna alle capucijners zijn geoogst. De laatste haal ik eraf terwijl ik de planten afknip. Ook hier laat ik de wortels weer in de grond zitten. De stikstofbolletjes aan de wortels geven voeding aan de grond. De laatste capucijners laat ik drogen.

De ranken knip ik in kleine stukjes en gebruik het als bodembedekker (mulch) tussen de pas geplante palmkool. En dan kan ik weer op mijn bankje zitten. Even uitpuffen en zweetdruppeltjes wegvegen. Terwijl ik daar zit zie ik de verpopte larve van het lieveheersbeestje op het blad van de Oostindische kers. Hij heeft zich te goed gedaan aan alle luizen, (goed dat ik ze niet allemaal weggekregen heb : )) Straks zal er een vers lieveheersbeestje rondvliegen. Ze smaken blijkbaar zo vies dat ze zich niet hoeven te verstoppen in deze kwetsbare fase.

De komkommerplanten komen uit de schaduw van de capucijners tevoorschijn. En er zit al een komkommer aan! (Burpless). Op de fiets, onderweg naar huis, heb ik hem meteen opgegeten. Hij was heerlijk.

Een dag later is er aan de palmkolen gevreten. Dat was niet de bedoeling!! Gauw een net opsnorren en eroverheen spannen. Gelukkig zijn ze niet allemaal zo erg aangevreten als die op de foto.
Zo zie je maar. Je zaait in potjes, geeft water, verspeent ze en plant ze uit. En dan zou in een dag al je werk voor niets geweest zijn. Kan zomaar. Gek dat ik er helemaal niet aan gedacht heb om er meteen een net over te doen. Ik heb meer aan de koolgalmug gedacht. Die had vorig jaar veel van mijn kolen te pakken.
Hopelijk kunnen de planten zich herstellen van deze brute aanslag.

De venkel staat een beetje in de verdrukking. De ernaast staande anemoonbloemige Dahlia stoelt nogal uit. Ook de eetbare Japanse chrysanten nemen de ruimte. Tja, toen ze de grond in moesten had ik nergens anders meer plaats.

Degenen die nog een beetje ruimte hebben beginnen al een knol te krijgen.

Tot slot nog een paar bloemen van de tuin.

 Echinacea

 Japanse chrysant

 anemoonbloemige dahlia

Nieuwe ronde

Gisteren is er eindelijk regen gevallen en daar was ik erg blij mee. De tuin was, net als ik, wel aan een beetje afkoeling toe. In totaal is er hier zo'n 14 mm gevallen. De regentonnen zijn weer vol en voorlopig hoef ik de jonge aanplant niet meer dagelijks te begieten.
Inmiddels zijn de sugar snaps uitgeproduceerd en het hele 'netwerk' kan weg. Om die netten een beetje heel te houden was wel even een geduldklusje. De planten heb ik net boven de grond afgeknipt. Aan de wortels zitten namelijk stikstofbolletjes. Dit is waardevolle voeding voor planten die daarna op die plek komen.
Het loof heb ik kleingeknipt en op de bodem uitgestrooid. Ik ga er mijn voorgekweekte palmkool neerzetten. Die komen zo op een mooi bedje te staan.

Voor

en na het opruimen

Ook de aardbeien en zwarte bessen die onder het net stonden zijn leeg. Van de aardbeien, die dit jaar pas voor het eerst droegen, heb ik de uitlopers steeds weggehaald. De zwarte bes heeft alweer nieuwe scheuten voor de dracht van het volgend jaar.

De tomaten in de kas gaan geweldig goed. Nog nooit heb ik zo vroeg in juli al rood wordende tomaten gehad. En geen spoortje phytophtera te zien.

Tomaat Matina heeft de naam om vroeg tomaten te geven. Nou, hij doet zijn naam eer aan. De plant heeft weinig blad dus de zon kan er goed bij. 

Van de andere soorten haal ik het onderste blad weg, dan kan het licht beter bij de onderste trossen.

 Tomaat Matina
 

 Millefleurs vol met druifgrote tomaatjes

 Trostomaat

Coeur du boeuf

  

De komkommers genieten van de hitte, ze beginnen eindelijk te groeien. Komkommer Marketmore is mooi gedrongen maar een andere soort (?) rankt enorm. De hoornkomkommer gaat wat minder enthousiast. Een woelmuis/mol zit aan de voet een gang te graven dus die druk ik maar stevig dicht. Hopelijk neemt het beestje nu een andere route.

Van de capucijners oogst ik nog royaal. Maar het gaat snel en de kraaien/eksters helpen ook een beetje mee. Grappig, dat elke peul toch weer anders is. Met meer of mindere capucijners erin, dikker of dunner al naar gelang de rijpheid. Zo wordt het doppen een afwisselend werkje. 

De sperziebonen Nano zijn ook plukrijp. Ik schrik me een hoedje, bijna een kilo bij de eerste pluk. Ik weet niet zeker of er nu ook sperzieboon Domino bijzit. Ze lijken toch allemaal wel veel op elkaar ; ). Ik heb wel labels met de soortnaam in de zaaibakjes gezet, maar op de tuin heb ik dat niet gedaan. Lekker handig, maar niet heus. Gelukkig zijn ze wel allemaal lekker.

De pronkbonentipi is helemaal begroeid en de luizen gelukkig verdwenen. In het midden had ik nog wat slaplanten staan. Die hebben te weinig licht gekregen en zijn dus gaan schieten. Daar waren de kippen weer blij mee.

Naast de klimbonen staan enkele koolrabiplanten. Ze hebben enorm groot blad en lang leek het erop dat de planten daar meer energie instaken dan in de knolvorming. Maar nu groeien die toch ook. Bij koolrabi is het spannend of onder een mooie buitenkant ook een frisse, knapperige binnenkant zit. Soms worden ze namelijk houtig en vezelig van binnen. Maar deze zijn prima gelukt. Uiteindelijk worden het knoeperds van meer dan een pond.

Op lege plekken waar eerst sla stond, zet ik weer nieuwe koolrabiplantjes neer. Wel eerst wat compost en mestwater in het plantgat. En om verdamping tegen te gaan leg ik wat geknipte rucola eromheen. De wilde rucola groeit zo hard dat we het niet bij kunnen eten. Hij wordt wat taai, ideaal om af te knippen en rond jonge aanplant te strooien.

Het lijkt erop dat ik genoeg pompoenplanten aan het rek gezet heb. Ze beginnen al aardig omhoog te klimmen. Een eerste pompoentje is zichtbaar.

Afgelopen jaren had ik koprot in mijn uien. Dan oogst je mooie exemplaren waarmee niets aan de hand lijkt. Tot na een paar weken de ene ui na de andere een rot topje krijgt. Dat bewaart niet echt lekker.

Dit jaar ben ik daarom hopelijk op tijd met het knakken van de uien. Je kunt erop wachten tot de uien vanzelf gaan afsterven maar ze ook een handje helpen. Dat heb ik nu gedaan.

 De geschoten groenlof staat in volle bloei met blauwe bloemen.

En de stokrozen naast het pad staan er ook prachtig bij.