woensdag 10 augustus 2016

Augustustuin

Deze week viel het me op de tuin ineens op hoeveel bloemen er nu bloeien. De roze cosmea's zijn, zoals altijd, enorm geworden, de Chinese bieslook bloeit en ook de Afrikaantjes zijn grote struiken geworden.


Daar staat tegenover dat de goudsbloemen bijna uitgebloeid raken. De meeste uitgebloeide bloemen heb ik weggehaald maar de laatsten mogen zich uitzaaien. Zo heb ik, met een beetje geluk, volgend jaar weer een tuin vol met die knaloranje zonnetjes.


Al deze soorten hebben enkelvoudige bloemen waarin nectar en stuifmeel aanwezig is en het zoemt dan ook van de bijen en hommels rond deze planten. Gevulde bloemen, meestal voor de sier gekweekte soorten, hebben geen meeldraden (stuifmeel) en stampers (nectar) en dus valt daarin voor bijen niets te halen.


Er is nog een verrassend bloemetje op de tuin. De boksdoorn oftewel gojibes bloeit!
Een jaar of vier geleden, tijdens een gezellig uitje met schoonzusjes, heb ik deze struik gekocht en op de tuin geplant. Veel gebeurde er daarna niet en ik heb er al eens helemaal genoeg van gehad dat-ie niet bloeide en alleen maar lange scheuten maakte. In de veronderstelling dat ik hem dan kwijt zou zijn heb ik hem toen tot op de grond afgeknipt. Hij is echter weer helemaal teruggekomen en die groeikracht heb ik gehonoreerd door hem maar te laten staan en af te wachten. En zie daar... nu zit hij aardig vol met bloemetjes. Blijkbaar moet je soms gewoon geduld hebben : ) Nu nog afwachten of er ook vruchten aan zullen komen.


In een vorig blog vroeg ik me af of de ienie-mienie bloemetjes van de sojabonen (edamame Black Pearl) wel bevrucht zouden raken. Dat is blijkbaar gelukt want de planten hangen vol met peulen, al zijn er ook peulen waarin ik geen boontjes voel. Ook nog even wachten?

 Toch zijn er ook peulen die dik genoeg zijn om te plukken.


Tja, en hoe bereid je die dan? De peulen doppen blijkt een heel karwei want ze zijn heel taai en gaan moeilijk open. Dan maar in zijn geheel een minuutje of vijf koken, zo krijg je ze tenslotte ook in een Japans restaurant. Dat werkt perfect! De peulen gaan makkelijk open. En wat een heerlijke romige, notige smaak hebben de boontjes. Weer eens een andere boon dan de stoksperziebonen, die het overigens nog steeds fantastisch doen. Ik hoef niet te bukken bij het plukken maar heb nu een andere uitdaging. De planten groeien tot meer dan twee meter hoogte en daar kom ik zonder trapje niet bij.



Gelukkig hoef ik niet elke dag bonen te eten. Al ben ik er nog zo dol op, je moet ook oppassen dat je je er niet aan tegen eet.
Voorgaande jaren kweekte ik paksoi maar dat vond ik eigenlijk maar moeilijk gaan. Werden ze niet opgevreten door de beesten dan schoten ze wel. Geen eer aan te behalen.
Dit jaar heb ik een kleine soort Tatsoi; Baby Choy geprobeerd. En verhip, die doet het prima. Mooie, donkergroene rozetten en een handzaam maatje. Samen met worteltjes, een uitje en knoflook in een roerbakschotel met rijst erbij vind ik het echt een succes.


Wat een overvloed aan lekkers is er op de tuin. Het is dat ik erg gehecht ben aan yoghurt als ontbijt, anders zou ik met groente de dag beginnen ; )

Geen opmerkingen:

Een reactie posten