maandag 19 september 2016

septembertuin

Wat een mooie dagen hadden we nog. De laatste bloemen van de stokrozen staan te stralen terwijl de uitgebloeide bloemen al zover droog zijn dat de zaden bij de minste aanraking van de plant vallen.


Ook van de oost-Indische kers vallen de zaden. De planten zijn uitgegroeid tot meer dan een vierkante meter en wanneer ik de plant een beetje van de grond til zie ik hopen zaden liggen, net kleine knikkers. Dan moet ik altijd een beetje zuchten want ik weet dat ze vorstbestendig zijn. Dus je kunt wel nagaan hoeveel oost-Indische kerszaailingen ik volgend jaar weg moet halen. Vandaar dat ik nu maar vast zoveel mogelijk zaden opraap.
Die zaden kun je inmaken als een soort kappertjes. Dat heb ik eens geprobeerd maar ik vond het niet zo'n succes. De zaden gaan niet op de composthoop maar mee naar huis en in de GFTbak.


Eigenlijk is bovenstaande foto een afspiegeling van hoe de tuin er op dit moment bijligt. Een zooitje! Het was te warm om alles bij te houden en daarnaast was en is er zoveel oogst dat ik mij vooral bezighoudt met plukken en verwerken van emmers groente en fruit.
Nu het wat koeler is en ik weer iets langer, zonder te smelten, op de tuin kan zijn, zie ik echter goed wat er allemaal moet gebeuren. De Afrikaantjes liggen en verdord bij, een van de courgetteplanten heeft het opgegeven, sla staat te schieten, uitgebloeide cosmea's en goudsbloemen vragen om uit de grond gehaald te worden en de tomaten die leeggeplukt zijn zijn maar weer nieuwe scheuten gaan maken en bloeien zelfs weer. Waar zal ik eens beginnen?
Toch maar weer oogsten. De zaden van de sojaboontjes Edamame black pearl zijn zo goed als droog
En als ik de planten uit de grond haal ben ik meteen aan het opruimen. Zo sla ik twee vliegen in een klap. Ik knip de planten fijn en strooi de stukjes op de lege plekken als mulch.


De venkel vind ik dik genoeg en als ik hem uit de grond haal kan ik prachtig zien hoe diep hij naar water heeft gezocht. Ik denk dat de wortel wel zo'n 30 cm lang is.


De Butternut pompoenen heb ik een keer water gegeven en misschien is een ervan daar zo van geschrokken dat hij uit zijn vel gebarsten is. Gelukkig drogen de scheuren weer en heeft hij er, zo te zien, geen last van.


De spitskool  en palmkool bewijzen dat het gezegde helemaal terecht is. Ze groeien als kool. De prachtige spitskool op onderstaande foto is daarna helaas belaagd door een beestje dat allemaal gaatjes in het blad maakte. Net of er met een perforator in geknipt is. Ik denk aan een rups maar heb hem nog niet kunnen ontdekken.


Er zijn zoveel paprikaatjes mini Bell dat ik ze ga roosteren. Daarna heb ik ze gepureerd (eerst velletje eraf en zaden eruit) en gekruid. Het blijkt een heerlijk smeerseltje te zijn voor bijvoorbeeld op een broodje kaas.



In de achtertuin zijn de sterappels plukrijp. De kauwtjes en gaaien zijn al weken aan het proeven welke de lekkerste is. Daarvoor kiezen ze de appels die een rood wangetje beginnen te krijgen. Maar nu gaat het met dat rood worden wel heel snel. Tijd om te plukken. Ze worden niet alleen rood, ze beginnen ook heerlijk te ruiken. Hmmm, dat wordt appeltaart bakken!

donderdag 8 september 2016

Zomers

Zomer 2016 kun je met recht een laatbloeier noemen. Maar nu is het dan ook lekker warm en droog. Al is dat laatste niet overal in Nederland het geval. Afgelopen weekend heb ik echt de buien naar de tuin gekéken. Jammer genoeg werkte dat niet. Voor het eerst deze zomer heb ik dan ook niet alleen de kas maar ook de tuin begoten. Ik heb het meteen goed gedaan en beide regentonnen, elk goed voor bijna 120 l water, zijn nu leeg. Als ik het weerbericht zie vermoed ik dat ik volgende week nog een keer aan het water sjouwen kom want als je een keer begint met water geven, ben je de klos.

Het warme weer zorgt ervoor dat zaden goed rijpen en drogen. Dit jaar kreeg ik op de zadenruilbeurs van Reclaim the Seeds een handje witte lupinezaden. Deze zijn eetbaar en net als peulvruchten zeer eiwitrijk en geschikt als vleesvervangers. Van de zes planten heb ik de gedroogde peulen gedopt en maar liefst 134 gram lupinezaden geoogst. Daar kunnen we toch zeker wel een keer van eten ; ). Een leuk experiment, al weet ik nog niet of ze in de herhaling komen.


Een plant die dit jaar eigenlijk niet op mijn teeltplan stond (vorig jaar wel) heeft zich spontaan uitgezaaid en ik kon hem niet wegdoen. Het is de olijfkomkommer (Cyclanthera pedata). Familie van de komkommer maar dan van Zuid-Amerikaanse komaf en die het hier heel goed doet. De woesteling heeft met één plant het hele komkommerrek in beslag genomen. Maar wát een bloemen en dus bijen zijn er te zien. En dan die grappige vruchten die eruit groeien. Ik vind ze het lekkerst als ze wat groter zijn. Heel geschikt om kleingesneden in een roerbakschotel te gebruiken. Met de zachte komkommersmaak absoluut niet overheersend en lekker knapperig.



De basilicum (Genovese en Citroenbasilicum ‘Mrs. Burns’) in de kas is uitgegroeid tot forse planten en alhoewel ik er helemaal niet zo dol op ben, (ze staan er eigenlijk alleen maar omdat ze goede buren zijn voor de tomaten) vind ik het toch jammer om er helemaal niets mee te doen. Ik maak daarom een portie basilicum op olie. 
Van een flinke bos haal ik alle blad. Nadat ik het gewassen en zoveel mogelijk droog gemaakt heb maal ik het met een scheut olijfolie  in de blender. Dit prutje doe ik in ijsblokjesbakjes waarna ik elk vakje afdek met nog een dun laagje olijfolie en dan gaan ze de vriezer in. Zo kunnen we van de winter onze pizza's en tomatensoep kruiden. Misschien vind ik dat best lekker.



In deze tijd doe je op de tuin eigenlijk niet veel meer dan oogsten maar soms is er toch nog een 'grondwerkje' dat gedaan moet worden. De knolselderij begint knollen te vormen en die komen boven de grond. Het zou jammer zijn als ze in de warmte gaan staan verdrogen dus ga ik ze aanaarden. Met een paar flinke scheppen compost rondom elke knol zijn ze weer allemaal goed bedekt en kunnen ze er weer even tegen.


De wintercourgette Table gold, begint vrucht te dragen. Ik zie tot nu toe drie vruchten. Ze mogen aan de plant blijven tot ze uitgegroeid zijn. Bij gewone courgettes krijg je dan megagrote knotsen. Bij deze soort is dat niet het geval. Ze worden zo rond het pond aan gewicht, dus heel handzaam van formaat. Als ze goed rijp geoogst worden zijn ze lang te bewaren. Zoiets als pompoenen dus en ook qua smaak lijken ze daar meer op dan op courgettes.


Aan de grootte van de palmkoolplanten is te zien dat we ondanks het prachtige weer toch echt al richting herfst gaan. Ook het licht begint te veranderen.


Slakken zie ik amper meer, die zitten weggestopt of zijn verdroogd in de zon. Maar dan zie ik een hulpje dat vast ook meegeholpen heeft. Een fikse pad is in een emmer terecht gekomen en kan er niet meer uit. Die red ik natuurlijk en al gauw verdwijnt hij in de schaduw tussen de aardbeienplanten.


vrijdag 2 september 2016

Watermeloen geoogst.

Afgelopen week was de laatste opname van het moestuinjournaal van IVN waarin de groei van de  AHmoestuintjes werd gevolgd. Alle vier de moestuinders die meededen met deze journaals hielden een watermeloenchallenge en nu was het uur van de waarheid. Al in een eerder blog heb ik laten zien dat het treurig gesteld was met mijn plant en dat is er niet beter op geworden. Ik heb de plant laten staan maar hij is inmiddels helemaal verdord. De watermeloentjes zien er echter nog heel aardig uit. Tijd om ze te testen. Dat kan alleen maar door te proeven. Dus werd de dikste doormidden gesneden. En verhip, de meloen is in zoverre rijp dat er volgroeide pitjes in zitten. Hij is niet roze geworden maar als we hem proeven is hij best zoetig en lekker. Je kunt hem echt wel een soort van 'rijp' noemen. Joepie.....gelukt!



Verder sleep ik emmers met oogst van de tuin. De sperziebonen zijn, dank zij het prachtige weer, gewoon weer gaan bloeien en bonen maken. Ook de komkommerplanten gaan maar door. Wortels, tomaten, courgettes, frambozen, droogbonen, een bos gedroogde lupines en een bakje sojaboontjes, alles gaat mee.


En dan zijn er ook nog twee pompoenen die er echt af moeten. De steel is al tot kurk verdroogd en ze liggen op de grond. Niet de beste plek als het een keer gaat regenen. Het zijn beiden Hokkaido pompoenen en eigenlijk zouden ze allebei groen moeten zijn. Een van de twee planten krijgt echter toch oranje vruchten. Dat krijg je met eigen gekweekt zaad. Je weet niet welke bevruchting er plaats heeft gevonden. Hier was het in ieder geval kruisbestuiving.


Thuis verwerk ik de sojaboontjes meteen. Het zijn er teveel om meteen op te eten dus een deel gaat de vriezer in. Na de hele peulen een minuut of vier gekookt te hebben dop ik ze. De soort heet Edamame Black Pearl en nu de boontjes wat dikker beginnen te worden begint die naam ergens op te lijken. Wat zijn ze prachtig!


De schillen van de boontjes worden wat dikker en dus dubbeldop ik de meesten. Dat gaat heel gemakkelijk want je drukt de boontjes, die heel stevig zijn, zo uit de vliesjes.


Op een droge, zonnige en winderige dag maak ik weer eens kruidenzout. Van de tuin haal ik een enorme bos aan diverse kruiden. Lavas, peterselie, selderij, tijm, kervel, dragon, salie en venkelgroen. Fijnknippen is een werkje waarbij je je niet moet haasten want als ik snel, snel wil gaat mijn hand protesteren. Dus rustig aan, bosje voor bosje die hele berg wegknippen en ondertussen genieten van het buiten zitten. De kruidensnippers meng ik met zout en zet dan de hele plaat in de zon. Af en toe omscheppen waarbij de geuren je tegemoet komen. De tweede dag al was alles droog waarna ik alles gemalen heb.
Voorlopig heb ik een pot 'zomer' in de kast staan.