Nazomeroogst

Na een lange zomer van met veel plezier tuinieren, had ik de laatste weken last van tuinmoeheid. Al is de vele regen ook wel een spelbreker geweest. Maar deze week ben ik weer eens lekker tekeer gegaan.
Met als resultaat een kruiwagen vol groente.

Voordat dit allemaal geoogst was moest ik echter flink de handen uit de mouwen steken.
Eerst was het pompoenenrek aan de beurt. De laatste pompoenen eraf halen en vervolgens de nu toch wel armetierige overblijfselen in stukken knippen en onder het rek ophopen. Daar kan het tot compost verteren. Ook is de aarde op deze manier bedekt. Bij zandgrond belangrijk om uitspoelen te voorkomen.

Van de pompoensoorten, groene Hokaido en Butternut had ik zelf zaden geoogst. Nu las ik dat je pompoenen en courgettes niet voortdurend van eigen zaad kunt kweken. De planten gaan dan terug naar hun oude vorm, waaronder giftige soorten kunnen voorkomen. 't Is maar dat je het weet.
Nog even een aanvulling op het bovenstaande.
Pompoenen en courgettes kunnen bevrucht worden door sierkalebassen. Dat maakt niet uit voor dat jaar. Wanneer je de zaden van die vruchten het jaar daarna gebruikt zijn de vruchten niet meer geschikt voor consumptie. Maar de smaak zou dan zo bitter moeten zijn dat je ze vanzelf niet opeet.
Natuurlijk moeten we uitkijken wat we doen maar ons bang laten maken is nou ook weer niet nodig. 
http://www.npowetenschap.nl/site/artikel/Hoe-kan-een-onbespoten-courgette-iemand-vergiftigen/7346 

De wintercourgettes Table Gold zien er ook niet meer zo fantastisch uit. Toch laat ik de planten nog even staan. Er zitten nog een paar kleine courgetjes aan. Wie weet wordt het nog wat.
De grootsten haal ik er af. Thuis leg ik ze in de vensterbank om de bleekste kant nog een beetje bij te laten kleuren.

De komkommers hebben toch nog volgroeide vruchten. Had ik eigenlijk niet meer op gerekend met al het bruin/grijze blad dat er aan de planten zit.
Onder de komkommers een emmertje droogbonen. Thuis heb ik al porties gedroogde bonen in de vriezer gehad. Dit ter bestrijding van de bonenkever.

De olijfkomkommer doet het nog steeds geweldig goed. Ik kan er bakken komkommers vanaf halen. Goed om uit te delen.
De vruchten beginnen nu te rijpen en de zaden kleuren van groen naar donkerbruin.

De oerpreien die afgestorven waren komen weer op. Ik had de bolletjes al kunnen oogsten en laten drogen. Dan had ik ze in oktober weer uit kunnen planten. Nu neemt de natuur het van me over. Ik ben gewend om vruchtwisseling toe te passen, om ziektes te voorkomen. Dat gebeurt nu niet, ze komen op dezelfde plek weer op. Dit stukje ga ik laten staan. Een ander rijtje ga ik wel nog oogsten en drogen en uitplanten om later op een andere plek uit te planten. Zo kan ik vergelijken.

Er staan nog een paar koolrabi's. Ze zijn inmiddels lekker dik. Daar ga ik volgende week aan beginnen.

Ondanks de regen en het feit dat de zomer toch echt voorbij is ziet  de tuin er, wat mij betreft, nog prima uit. Het groen van vogelmuur dat flink uitbreidt helpt ook mee : )

Omschakelen

De vele regenbuien maken de tocht naar de tuin toch minder aantrekkelijk. Wat een luxe om dan een keer gewoon naar de supermarkt om de hoek te lopen en groente uit te kiezen die je niet eerst uit de modder hoeft te trekken.
Gelukkig waren er van de week nog genoeg opklaringen om wat van de tuin te halen. Het is omschakelen want er zijn nog genoeg groentes maar veel ervan zijn winters of om te bewaren en dan ben ik daar zuinig op. Die zuinigheid is niet altijd goed. Zo merkte ik ineens dat er loof van de wortelpeterselie los op de grond lag. Eerst vroeg ik me af of er wellicht een ziekte in zat. Al snel kwam ik erachter dat een muis zich eraan te goed had gedaan. Een paar prachtig uitgeholde wortels zaten in het rijtje. Gelukkig ook nog een aantal onbeschadigde wortels. De rest van de rij ga ik goed in de gaten houden. In het ergste geval moet ik ze allemaal rooien.

De geschoten wortelpeterselie van vorig jaar is nu pas aan het drogen. Ik ga volgend jaar proberen hiervan te zaaien.

De komkommerplanten beginnen er treurig uit te zien. Ze hebben fantastisch gedragen en ook deze week pluk ik nog zeker zes komkommers. Eigenlijk moet ik ze gaan rooien maar ik heb er nog geen puf voor. Ook zitten er nog wat minikomkommertjes aan de planten en, wellicht tegen beter weten in, heb ik hoop dat ze nog uitgroeien tot een eetbare maat.

De paprika's worden rood! In een week tijd van groen naar bijna rijp.

Van de, een tijdje geleden, uitgeplante groenlof is er eentje al enorm groot. Die ga ik maar eens slachten. Een hele familie naaktslakjes heeft zich erin verscholen. De schade viel verder mee maar de slakjes zijn toch naar de kippen gegaan. En de groenlof ging de stamppot in. Een beetje bitter was het wel maar met een eigengemaakt zoetzuur komkommertje erbij was het heerlijk.

En als het droog is pluk ik weer een emmer droogbonen. Binnen drogen ze best snel dus dan ga ik lekker zitten doppen. Boerentenen ( de reuzegrote witte bonen), kievitsbonen, witte bonen.....allemaal even mooi en lekker.

Met een schaal vol gele minitomaatjes wilde ik iets doen. Het was teveel om zo op te eten dus zocht ik een recept om ze langer te kunnen bewaren. Bij een collega blogger vond ik een leuk recept voor gedroogde tomaten op olie. (http://floorsmoestuin.blogspot.nl/2015/09/homemade-zon-gedroogde-tomaatjes.html)
Ik heb de tomaatjes doormidden gesneden, op een bakplaat gelegd en met wat zout bestrooid.
In de oven op 125 °C en dan wachten tot ze droog zijn.Niet té droog want het waren zulke kleine tomaatjes dat er dan niets van over zou blijven. Ondertussen een paar potjes schoongemaakt met soda en na het drogen de tomaatjes in de potjes gedaan. Verse tijm, basilicum, oregano en knoflook uit de tuin erbij en het geheel met olijfolie overgoten tot de tomaten onder stonden.

En dan heb je van een pond tomaatjes deze drie minipotjes vol. Daar móet wel veel smaak in zitten.

º

º

Mag ik er ook bij?

Mag ik er ook bij?
Toen ik bij het frambozen plukken deze 'gevulde' framboos tegenkwam stelde ik me voor dat het ene lieveheersbeestje dat aan het andere vroeg.
Verbazingwekkend dat ze er allemaal in pasten want de framboos hing nog aan de plant!

Overigens zie ik bijzonder veel lieveheersbeestjes op de tuin. Dat vind ik helemaal goed, al heb ik op dit moment geen last meer van luizen.

Naast frambozen pluk ik nu steeds meer droogbonen. Dit zijn de kievitsbonen. Zo gespikkeld als de buitenkant ziet ook het boontje zelf eruit. Het zijn mooie bonen en erg lekker. Én makkelijk te doppen als ze droog zijn.

Door de vele regen zijn de kleinste wintercourgettes gaan schimmelen. Jammer! De grotere laat ik toch maar even hangen. De schil is nog wat licht en ik denk dat nog een paar dagen zon wel goed voor ze is.

Al een hele poos heb ik niets meer geschreven over de zoete aardappelplant. Nou, die staat er nog steeds. En hij groeit ook. Regelmatig heb ik een scheut compostthee of mest gegeven en verder heb ik er niets aan gedaan. Ik had gedacht dat de plant groter zou worden maar hij ziet er goed uit dus ik laat hem nog maar lekker een poosje doorgroeien. Hij houdt niet van temperaturen onder de 10 ℃, dus het wordt afwachten hoe lang we nog hebben. Ik heb ook nog een plant in een pot staan. Kan ik straks mooi de oogst vergelijken. Als er tenminste sprake is van oogst : )

Waar ik ook lang niets over geschreven heb zijn de paprikaplanten en die heb ik ook echt verwaarloosd. Niet gediefd en zelfs geen stok erbij gezet. Ze hebben het echt maar uit moeten zoeken. Vandaag heb ik ze echter helemaal bijgewerkt. Stokken erbij gezet en alle wilde, op niets uitlopende scheuten eraf geknipt.
En dan zien ze er weer patent uit. Nu het blad voor een deel weg is hoop ik dat ze snel gaan kleuren.

De tomatenplanten lopen op hun eindje. Van deze trostomaat heb ik de laatste tomaatjes geplukt.
Woest gereedschap heb ik erbij liggen. Met zo'n oud koksmes hak en snijd ik heel wat afval klein voor in de compostbak. Waar deze tomatenplant overigens niet in thuishoort. Afval van nachtschadegewassen gaat mee naar huis.

Wat er wel de compostbak in ging is een bak brandnetel-, smeerwortel- en fluitekruidblad. De berm buiten het tuincomplex is een poos geleden gemaaid en nu staat er zo'n mooi jong blad dat ik daarvan wel wat in de compostbak wilde.
Eigenlijk best raar. Heb je zelf geen onkruid van de tuin ga je het ergens anders vandaan halen. Maar in het blad zitten veel mineralen die de tuin goed kan gebruiken, dus dan valt dat rare wel weer mee.

Deze week heb ik eindelijk jam gemaakt van de frambozen en bramen die ik in de vriezer opgespaard had.
Dat was nog een beste pan vol.

En de pan werd nog voller met een bak verse vlierbessen erbij. Het ritsen was wel veel werk. Ook omdat niet alle bessen van een scherm tegelijk rijp zijn en je de onrijpe ertussenuit moet halen. Maar dan heb je ook wat. Tien potjes jam in de voorraad erbij.

Wintercourgette en droogbonen

Aan de titel van dit blog kun je al aflezen dat we richting herfst gaan. De ochtenden worden al frisser en de spinnen weven webben. En nu het zo geregend heeft begin ik al echt een najaarsgevoel te krijgen.
De tuin ziet er echter nog steeds weelderig en groen uit.

De Chinese bieslook staat vol in bloei. Volgens mij is dit later dan andere jaren. Prachtig hoe het zoemt van de bijen als ik langs loop.

De wintercourgette, Table Gold, doet het nog geweldig goed. Ik zie nog diverse jonge vruchtbeginsels. Hopelijk blijft het even droog zodat de bijen voor een goede bevruchting kunnen zorgen.

Ik heb al een keer zo'n wintercourgette gegeten. Ik vind het een vrucht die tussen courgette en pompoen in zit. De smaak is licht, courgette-achtig, maar hij heeft een kern met zaden zoals de pompoenen. In schijven gesneden, gebakken in de grillpan, met wat zout en balsamicoazijn vond ik het een ware traktatie.
Er liggen er nog een paar in de bijkeuken en ze houden zich goed.

Gisteren zag ik op een andere tuin een rat die op zijn (of haar) dooie gemakje een maiskolf aan de plant aan het leegeten was. Ik keek hem aan en hij keek terug en ging rustig verder met eten. Ik liep heen en weer met oogst en hij bleef maar eten. Zo'n beest moet toch een keer genoeg hebben, dacht ik, maar blijkbaar passen er heel wat maiskorrels in zo'n rattenmaag.
Pas toen ik een keer of vier langs was gelopen zag ik dat er naast de maishaag een rattenval stond. Met daarin royaal maiskorrels. Blijkbaar houden ratten van echt verse mais.
Tja, wat doe je met zo'n beest. Ik vind het lastig. Wegjagen had ik natuurlijk kunnen doen maar hij zou vast meteen weer teruggekomen zijn. Ik ging daarna toch maar even mijn droogbonen controleren. Plukken wat al begint te drogen voordat ook hier de ratten toeslaan. Een herhaling zoals met mijn opgevroten sugar snaps, daar heb ik niet zo'n zin in.
In de kas had ik al planten van de Friese gele woudbonen (stambonen) te drogen gelegd. Mooie gele boontjes komen daarvan.

Al eerder schreef ik dat er op de tuin veel gedeeld  en geruild wordt. En soms krijg je dan een grappig verhaal erbij. Een als rettich aangeboden wortel bleek een pastinaak te zijn. Blijkbaar ben ik niet de enige die vergeet bordjes bij zijn planten te zetten. En als je ze dan voor de eerste keer hebt weet je nog niet hoe de volgroeide planten eruit zien en zit een vergissing in een klein hoekje. Eigenlijk is het jammer om nu al veel pastinaken te oogsten, ze zijn immers winterhard en kunnen nog wel even doorgroeien. Maar daar was nu helaas niets meer aan te doen.

Ik maakte er pastinaaksoep van. Dit vind ik eigenlijk wel al een herfstig soort soep voor begin september maar hij was toch erg lekker!

Al dat heen en weer lopen met oogst leverde onderstaande berg groente en fruit op.
Tomaten, diverse soorten pompoenen, wintercourgettes, 1 komkommer, veel olijfkomkommers, een klein bollcourgetje, sperziebonen, een paar handen droogbonen, een half bakje frambozen en een bodempje gedopte droogbonen.

En met een deel van die groente maakte ik een stoofpotje met koolvis.
Sperziebonen, tomaten, een ui, het bolcourgetje, een halve wintercourgette en kleingesneden olijfkomkommer gingen daarin. Wat een rijkdom aan smaken krijg je zo op je bord.