zondag 17 juli 2016

Wat gaat het snel!

Als ik mijn blog van ruim een week geleden lees en zie hoe tuin er nu bij staat kan ik niet anders zeggen dan: 'Wat gaat het snel!'.
De zwarte bessen zijn allemaal geoogst en samen met aardbeien tot jam verwerkt. Bij de laatste pluk heb ik meteen de dragende takken gesnoeid. Dat maakte het plukken heel wat makkelijker en aangezien zwarte bessen op eenjarig hout bloeien weet ik nu zeker dat ik geen oude takken heb laten staan.



De capucijners zijn klaar en ik heb de al verdrogende ranken fijngeknipt en na het wieden als mulchlaag tussen de knolselderijplanten gestrooid. Zo zal er minder onkruid tussen de planten groeien.


In het gaasrek van de capucijners kan nu een verstekeling verder groeien. Vorig jaar stond hier de olijfkomkommer ( Cyclanthera pedata) en blijkbaar is een van de zaden tot ontkieming gekomen. Het is een enorme klimmer met prachtig blad en lekkere vruchten, dus hij mag blijven.


Ha, een van mijn tamelijk zieltogende courgetteplanten heeft zowaar een goed ontwikkelde vrucht geproduceerd. En al ziet de plant er niet uit, ik wil hem toch nog niet weghalen. Je weet maar nooit of hij het beter gaat doen nu het warmer wordt. Hij krijgt een scheutje mest en bemoedigende woorden, meer kan ik niet doen. Ondertussen heb ik wel een nieuwe, zelf opgekweekte, plant in de volle grond gezet. En deze maakt het gelukkig beter. Zul je straks zien dat ik omkom in de courgettes.
 

De witte lupine, met eetbare zaden, begint dikke vruchten te krijgen. Ik weet eigenlijk niet of je ze ook vers kunt eten of dat je ze eerst moet drogen. Ik ga voor dat laatste dus ze mogen nog even blijven hangen.


Dit jaar heb ik zaden gekregen van de sojaboon Edamame (Black Pearl). De soort die je ook in een Japans restaurant kunt eten. De planten zijn flink uit de kluiten gewassen, alleen de bloemetjes zijn bijzonder klein. Ik ben benieuwd hoe de verdere groei zal verlopen.



Een van de groene Hokkaido pompoenen heeft zich bedacht.... Hij wordt oranje.


In de kas doen de snackkomkommers het geweldig. De plant hangt vol met kleine komkommertjes en ik weet dat wanneer hij echt goed gaat ik om de dag moet gaan plukken want anders is er niet tegenaan te eten. Gelukkig is het ook een dankbaar uitdeelgewas.


Snacktijd! En ondertussen het recept voor ingemaakte zoetzure komkommers opzoeken : )

donderdag 7 juli 2016

Als je eventjes niet kijkt

Afgelopen week stond ik plots verrast te kijken bij de stoksperziebonen. Ik dacht dat die echt nog niet groot genoeg zouden zijn om te plukken. Dus toch wel! En wat zijn ze prachtig!
En ze waren niet alleen prachtig maar smaakten ook naar meer. De eerste pluk was slechts een paar onsjes dus dat betekende elk boontje een voor een opeten. Met krielaardappeltjes en een wortelsalade was bijna de hele maaltijd van eigen tuin. Dat is dan weer zo'n moment dat ik me bijzonder rijk voel met mijn tuin.




De tuin begint een beetje op te drogen. Helaas betekent dat ook dat ineens het onkruid weer overal staat. Vooral veel straatjesgras en dat bloeit ontzettend snel. Dus daar moet ik gauw mee aan de slag. Komend weekend staat er dan ook 'wieden' op mijn lijstje. En het zag er een paar weken geleden nog wel zo goed uit allemaal : (

Chagrijn kan op de tuin van het ene moment op het andere weer omslaan. Want, joepie! de zwarte bessen zijn rijp. De struik heb ik vorig jaar geplant en dit jaar heb ik voor het eerst oogst ervan, en wel een heel behoorlijke. Maar wanneer is zo'n bes nu echt rijp? Je kunt het best moeilijk zien. Zo verborgen in de struik lijken ze allemaal zwart genoeg. Ik pluk dan ook maar op gevoel de bessen die een beetje makkelijk loslaten. Zo om de dag kan ik plukken en ik word steeds beter in het herkennen van de rijpe bessen. Als ze goed rijp zijn vind ik ze erg lekker, al is het nu ook weer geen vrucht waar je handenvol van eet, daarvoor blijft hij toch een beetje te wrang.


In de kas gaat het geweldig goed met de tomaten. De toppen heb ik eruit gehaald en de vruchten kunnen dik worden en rijpen Je kunt de verschillende soorten nu goed onderscheiden.
Tomaat Millefleur had ik vorig jaar al. Geweldig, hoe die zijn naam eer aandoet met zijn duizend bloemetjes. Straks zullen de tomaatjes naar donkergeel kleuren.


Ook tomaat Tigerella laat zien waarom hij zo heet.


De vleestomaat CostolutonFiorentino heeft diepe insnijdingen in de vruchten.
 

En ook de Red Pear laat zien waarnaar hij vernoemd is. Nu nog rood worden, dan klopt het helemaal.


De mini paprika's komen in bloei en beginnen vruchten te vormen. Héél klein, maar toch.


En buiten begint de zon te schijnen. Met nog een beetje woeste luchten, maar de zomer komt er nu toch aan (hoop ik).