Zo snel kan het gaan

Op de vensterbanken begint het weer vol te raken met bakjes en potjes waarin allerlei soorten staan te kiemen. Ik kijk het de grond uit! Niet alleen groentes maar ook diverse bloemen staan er bij. De soort waar ik me altijd over verwonder is de lobelia. Zo ongelooflijk klein als die zaadjes zijn, echt niet te doseren in een zaaibakje. En de kiemplantjes zijn ook weer van die minuscuultjes.
Daarnaast zijn bijvoorbeeld de bietenzaden enorm groot. Die kun je goed één per potje zaaien. En rara, hoe kan dat? Er komen meerdere plantjes op uit dat ene bietenzaadje. Een bietenzaadje is dan ook eigenlijk een kluwen zaden waardoor je ze altijd moet uitdunnen.

Voor het IVNjournaal ben ik bezig geweest met verspenen. Want wat verwarrend kan dat zijn! Verspenen, verpotten, verplanten.....Wat is het verschil?
Bij verspenen haal je een kluitje te dicht op elkaar staande kleine plantjes uit elkaar en geeft ze ieder een ruimer plekje waar ze door kunnen groeien tot ze naar hun definitieve groeiplek gaan. Dan verplant je ze naar die plek (ook wel 'uitplanten' genoemd om het nog wat ingewikkelder te maken ; )). Verpotten is de plant van de ene pot naar de andere overzetten. Vaak is dat een grotere pot waar de plant weer verder kan groeien.
In ieder geval is verspenen het meest priegelige werkje van de drie. Kwetsbare jonge plantjes uit elkaar halen...... Hoe klein je handen ook zijn, ze zijn altijd te groot.
Het helpt om de aarde of het hele potje goed  te doordrenken met water.

 Dan scheurt het potje makkelijk en valt het kluitje aarde zo uit elkaar. Voorzichtig uit elkaar halen dat kluitje en dan zie je hoe zo'n mini-plantje, in dit geval andijvie, toch al een heel wortelstelsel heeft. Gauw overzetten naar een al klaarstaand potje.

Groeien maar!

Ook de bieten en tijm zijn verspeend. En staan in de muurkas bij de overwinteraars en de tuinbonen.

Bieten

Tijm

Wat een beetje zon en temperaturen boven het vriespunt al niet kunnen doen. De raapstelen in de kas gaan daardoor als een speer. Knalgroen staan ze te lonken. Die gaan vandaag de stamppot nog in!

Dat wordt lekker voorjaar op het bord.

AH moestuintje en IVN

De AHmoestuintje actie is weer begonnen en als actief IVNlid ben ik betrokken bij de ondersteuning bij deze actie. Dus ben ook ik met de kweekbakjes aan de slag gegaan. Die zijn wel een slagje kleiner dan ik zelf altijd gebruik. Toch leuk om te doen en bovendien heel overzichtelijk. Je hoeft niet meteen meters tuin te hebben om toch eigen groentes te kweken.

De eerste zaden zijn al gekiemd en opgekomen en aangezien vooral de slamix en rucola een beetje lang werden, heb ik ze in een grote pot overgezet. Een beetje een gok want ze hadden alleen nog maar hun kiemblaadjes en nog geen echte blaadjes.
De spinazie en erwtjes pasten er ook nog bij. Wel eraan denken om de bak 's avonds binnen te zetten want het vriest nog een graadje.

Helaas vergat ik dat een keer en dat vond vooral de rucola niet leuk : (.
De andere plantjes hebben het gelukkig wel overleefd en genieten van een zonnige plek in de tuin en beginnen te groeien. Ze krijgen hun eerste echte blaadjes.

 slamix

 erwtjes

spinazie

Tegenover dat prille groen staan de winterse bewaargroentes. De laatste knolselderij, bewaard in een bak met vochtig zand in de schuur, zag er nog prachtig uit. Wat een dankbare groente is dat toch! Je kan het overal in doen, van salade tot stoofpot en niet te vergeten in de erwtensoep.

De nieuwe lichting knolselderij 'Roem van Zwijndrecht', is net gezaaid en heel mooi opgekomen.

 De laatste reuzegrote Butternut pompoen is 'geslacht', in de oven geroosterd en in soep en pompoenbrood veranderd. Ook kon ik nog een paar bakjes pompoenpuree invriezen. Prachtig dat je deze soort zo goed kunt bewaren. Van binnen zag hij er wel een beetje ingedroogd uit maar het vruchtvlees was nog perfect.
Nog even en dan zal ik deze soort ook weer voor gaan zaaien.

Gelukkig zijn er nog wat sugarsnaps, bakjes pompoen en sperziebonen in de vriezer en ook de potjes ingemaakte tomatensap en jam zijn nog niet op. En helemaal fijn is het dat de raapstelen in de kas al bijna groot genoeg zijn om te oogsten. Anders zou 'the hungry gap' -de tijd waarin de oogst van het voorgaande jaar opraakt en er nog nauwelijks nieuwe oogst is- voelbaar zijn.
Onzin natuurlijk : ) Hier gaan we gewoon boodschappen doen. Goed geregeld!

Tuinbonen en sugar snaps uitplanten en compost 'oogsten'.

De voorgezaaide tuinbonen en sugar snaps groeien uit hun potjes. Ze moeten nodig de grond in. Een griep weerhield mij een week lang van tuinbezoek. Dus stonden de bakjes thuis te wachten. Ik had ze wel buiten gezet want binnen, zelfs op een koele slaapkamer, was het te warm. Dan zouden ze maar slap en lang worden. Zelfs een beetje vorst kunnen deze soorten goed hebben.
Op de foto kun je zien dat de wortels al aan het ronddraaien waren in de potjes.
Bij het uitplanten heb ik die voorzichtig een beetje losgemaakt zodat ze naar buiten kunnen groeien in plaats van nog verder naar binnen. Best een beetje prutsen met koude vingers en wortels die koud, op het randje van bevroren, en dus kwetsbaar zijn.

Bij het maken van plantgaten (zo'n beetje om de 15cm) kwam er onmiddellijk een dikke pier boven de grond. Goed zo! Maak de aarde maar los zodat de planten goed kunnen groeien. Toen ik zes jaar geleden hier op het nieuwe tuincomplex startte was er geen worm te zien. Wat compost, een laag blad en een beetje mest al niet kunnen doen.

 sugar snaps Sugar Sprint

tuinbonen Express Eleonora

Bij beide soorten heb ik een steuntje gezet. Voor de tuinbonen is een laag rekje voldoende. De sugar snaps gaan de hoogte in (tot wel 80 cm), dus daar heb ik een hoger stuk gaas bij gezet. Die steuntjes moet je wel meteen neerzetten. Ik ben het bij de sugar snaps een keer vergeten. Als de planten dan gaan groeien kun je er geen steun meer bij zetten zonder ze te beschadigen.

 Mijn compostbak, een Biocom, naast het huis is vol en moet leeggeschept. Altijd weer een klus, maar in een heerlijk zonnetje een mooie activiteit om te voelen of ik echt beter ben ; )

Prachtig om te zien hoe alle groenteafval, kippemest en gemalen eierschalen zo'n mooie compost geven. En zo geef je terug aan de grond wat je er vanaf hebt gehaald. Dan is de kringloop weer rond.

Nog even in de kas kijken hoe het met de raapstelen is. De kiemblaadjes lijken net hartjes en hier en daar zie ik al een begin van de 'echte' blaadjes.

raapstelen

Thuis heb ik een proef gedaan met zaad van peterselie dat eigenlijk al wat te oud zou zijn om nog te kiemen.

Eerst in een bakje met een laag keukenpapier en vochtig, warm en donker weggezet.

 En warempel, na een paar weken zag ik dat er toch wat zaden ontkiemd waren. 

Die heb ik in een bakje aarde gezet en nu zijn de kiemblaadjes zichtbaar.

peterselie

Zo mooi om al die groeikracht te zien!