donderdag 7 juli 2016

Als je eventjes niet kijkt

Afgelopen week stond ik plots verrast te kijken bij de stoksperziebonen. Ik dacht dat die echt nog niet groot genoeg zouden zijn om te plukken. Dus toch wel! En wat zijn ze prachtig!
En ze waren niet alleen prachtig maar smaakten ook naar meer. De eerste pluk was slechts een paar onsjes dus dat betekende elk boontje een voor een opeten. Met krielaardappeltjes en een wortelsalade was bijna de hele maaltijd van eigen tuin. Dat is dan weer zo'n moment dat ik me bijzonder rijk voel met mijn tuin.




De tuin begint een beetje op te drogen. Helaas betekent dat ook dat ineens het onkruid weer overal staat. Vooral veel straatjesgras en dat bloeit ontzettend snel. Dus daar moet ik gauw mee aan de slag. Komend weekend staat er dan ook 'wieden' op mijn lijstje. En het zag er een paar weken geleden nog wel zo goed uit allemaal : (

Chagrijn kan op de tuin van het ene moment op het andere weer omslaan. Want, joepie! de zwarte bessen zijn rijp. De struik heb ik vorig jaar geplant en dit jaar heb ik voor het eerst oogst ervan, en wel een heel behoorlijke. Maar wanneer is zo'n bes nu echt rijp? Je kunt het best moeilijk zien. Zo verborgen in de struik lijken ze allemaal zwart genoeg. Ik pluk dan ook maar op gevoel de bessen die een beetje makkelijk loslaten. Zo om de dag kan ik plukken en ik word steeds beter in het herkennen van de rijpe bessen. Als ze goed rijp zijn vind ik ze erg lekker, al is het nu ook weer geen vrucht waar je handenvol van eet, daarvoor blijft hij toch een beetje te wrang.


In de kas gaat het geweldig goed met de tomaten. De toppen heb ik eruit gehaald en de vruchten kunnen dik worden en rijpen Je kunt de verschillende soorten nu goed onderscheiden.
Tomaat Millefleur had ik vorig jaar al. Geweldig, hoe die zijn naam eer aandoet met zijn duizend bloemetjes. Straks zullen de tomaatjes naar donkergeel kleuren.


Ook tomaat Tigerella laat zien waarom hij zo heet.


De vleestomaat CostolutonFiorentino heeft diepe insnijdingen in de vruchten.
 

En ook de Red Pear laat zien waarnaar hij vernoemd is. Nu nog rood worden, dan klopt het helemaal.


De mini paprika's komen in bloei en beginnen vruchten te vormen. Héél klein, maar toch.


En buiten begint de zon te schijnen. Met nog een beetje woeste luchten, maar de zomer komt er nu toch aan (hoop ik).


Geen opmerkingen:

Een reactie posten