Zomer?

Deze laatste junidag lijkt het nog lang geen zomer te worden. Gelukkig zijn er mooie dagen tussendoor waarop de tuin weer wat kan drogen. En wat ben ik blij dat het water in mijn tuin vrij snel wegzakt en de planten niet blijvend in het water staan. Er zijn zelfs planten die het goed doen op al dat water. De pompoenen bijvoorbeeld groeien enorm. Ik moet ze al een eind langs het rek omhoog leiden en er is al een pompoentje!

Als mijn courgettes nu ook eens zo zouden groeien, zou ik wel leuk vinden. Ik ben dan ook heel verheugd met de eerste bolcourgette in wording. Ik kíjk hem groot.

De stokbonen staan in volle bloei en de eerste boontjes worden zichtbaar. Doordat de planten de hoogte in groeien kan de wind erdoor blazen waardoor de planten, tussen de buien door, steeds goed kunnen drogen. Ik ben dan ook heel tevreden met de stoksperziebonen die ik dit jaar voor het eerst heb gekozen in plaats van stamsperziebonen. De stamsperziebonen bij de buren liggen plat op de grond en hier en daar te verpieteren.

Sommige planten, zoals de uien, hebben het niet zo naar de zin. Ik denk dat de vochtige omstandigheden allerlei schimmels welig doen tieren. Het loof ziet er op sommige plekken niet meer uit en ik begin maar met rooien.
Wat een kleine uitjes zitten er aan! Bij sommige is alleen de stengel verdikt, meer een bosui dan een bewaarui. Op het eerste gezicht zie ik geen beesten erin. De uienvlieg is namelijk dol op uien en kan veel schade aanrichten. Daarnaast heb ik al een paar jaar last van koprot in de uien. Een minder smakelijke naam voor een aandoening die precies doet zoals hij klinkt; de punt van de ui gaat rotten en dit trekt steeds verder de ui in. Goed drogen kan helpen en ja, dat is deze weken nou net het probleem : (.
Eigenlijk is het een wonder dat je het jaar rond uien hebt.

De buren van de uien, de wortels, doen het dan weer fantastisch. Mooie, rechte en, niet onbelangrijk, lekkere wortels haal ik uit de grond. Om zo in te bijten en dat doe ik dan ook.

De worteltjes van AH had ik voorgezaaid en in een pot overgezet. Dit als experiment, want wortels moet je eigenlijk niet voorzaaien maar meteen op de plek zaaien waar je ze uit wil laten groeien.
Als ik ze ga oogsten komen er grappige gedrochtjes uit de aarde tevoorschijn. Ze hebben het duidelijk wat moeilijker gehad. Maar smaken nog steeds goed.

Wat hebben we genoten van de tuinbonen maar nu raken de planten leeg en een eerste rij haal ik eruit. Daar kunnen mooi de winterpreien in. Eerst de grond wat losmaken, een flinke schep compost erbij en dan de planten flink diep in de grond zetten om zo de lange witte stelen te kweken. En al is de grond nat, toch moeten de net geplante plantjes een flinke scheut water. Geen probleem, de regenton zit boordevol : )

En dan komt er toch weer een bui aan. Tijd om naar huis te gaan.