Aan het begin van het moestuinseizoen ben ik blij als ik één keer per week van eigen tuin kan eten. En dat zijn dan raapstelen of een in de kas overwinterde spitskool. Langzaamaan eet ik steeds vaker van de tuin. En altijd weer is er een moment dat de tuin 'ontploft'. Gisteravond ging ik 'alleen maar' mijn net gezaaide rode bieten water geven. Met de felle zon van deze dagen zullen deze anders niet kunnen ontkiemen. Maar rondkijkend kwam ik tot de ontdekking dat ik echt niet alleen water moest geven maar dat er veel te oogsten was.
Niet meer drie aardbeien die meteen opgegeten worden maar een bakje vol. Niet 10 sugar snaps maar een bakje, en zo ging het maar door.
Uiteindelijk kwam ik met volle fietstassen thuis. Daarin had ik aardbeien, wilde rucola, rode bieten, snijbiet, al wat knoflook, een zakje met verzamelde bladgewassen zoals snijandijvie en tuinmelde en ook nog een mooie krop eikebladsla voor de buurvrouw.
Dat betekent dat ik vanaf nu nauwelijks meer groente mee hoef te nemen als ik boodschappen doe, maar dat ik het menu afstem op wat ik van de tuin haal.
Dat maakt mij creatief, al wil ik ook nog wel eens makkelijk voor een stamppotje kiezen. Zeker na een werkdag is het fijn als ik niet zo lang in de keuken hoef te staan. Doordat de samenstelling aan allerlei blad echter steeds anders is, zijn zelfs die gewone stamppotjes steeds weer anders. En lekker!
De geoogste snijbiet gaat morgen de soep in (lekker met een gefruit uitje en een handje kokos) en met de bietjes en sugar snaps, die een perfecte combinatie zijn, zal ik een goed gevulde salade maken. Zo kom ik dubbel en dwars aan de aanbevolen hoeveelheid groente per dag : ).
Naast alle oogstbare gewassen zijn er natuurlijk ook nog heel veel soorten die nog niet zo ver zijn. Zo slingeren de pronkbonen zich tot halverwege de stokken en zijn de capucijners een stapje verder met hun eerste peulvorming.
De witte lupine, waarvan je de zaden kunt eten, begint net in bloei te komen.Terwijl de roze, die er alleen voor de sier én de bijen is, al helemaal staat te stralen.
En morgen is het tijd om te gaan wieden. Na de regen komt het onkruid in actie en daar ga ik een stokje voor steken. Gelukkig is het warm en droog zodat het snel zal verwelken en ik het dus gewoon kan laten liggen. Maar dat zie ik morgen weer.
Leuke en interessante blog, Dorthy! :-)
BeantwoordenVerwijderen