donderdag 15 oktober 2015

Pompoen slachten

De lage temperaturen van de laatste tijd nodigen uit om aan herfstkost te beginnen. Ik besluit om de eerste pompoen van dit najaar te gaan slachten. Groente slachten klinkt gek maar het is een algemeen gebruikte term. En ga er maar aanstaan een pompoen van een paar kilo in mootjes te snijden, daar komt heel wat kracht bij kijken : )
Ik deel hem in vieren, bestrijk de parten met wat olie en bestrooi ze met komijnzaadjes. Dan rooster ik de schijven pompoen in de oven op 175 °C totdat ik een prikker er makkelijk in kan steken. Iets af laten koelen en dan schep je zo al het vruchtvlees eruit.



Met deze puree maakte ik pompoensoep. Overigens was het op een dag dat ik nog buiten kon zitten. De laatste : (


De dreiging van nachtvorst van zondag op maandag heeft me een slapeloze nacht bezorgd. Zo bang was ik dat mijn knolselderij zou bevriezen. Moet je bedenken dat ik ze in februari al gezaaid heb, de hele zomer aangeaard en vertroeteld met regelmatig een schepje mest en water wanneer dat nodig was. Ze stonden er nog prachtig bij en dan zou het mis gaan vlak voor de oogst. Dat zou ik echt pijnlijk gevonden hebben. Maandagochtend ben ik dan ook meteen naar de tuin gegaan en natuurlijk was er niets aan het handje.
Toch heb ik alle knolselderij geoogst. (slechts) Een ervan was ten prooi gevallen aan de woelmuizen. Knolselderij heeft een flinke wortelkluit waar ze niet zo snel doorheen knagen maar bij een kleintje was het toch gelukt.




En weer een stukje van de tuin is leeg.
Ik ging nog maar even verder met de pastinaken. Die zijn winterhard maar niet woelmuisbestendig dus hup, eruit. Alleen het eerste zaaisel is gekiemd en aangeslagen. Dus geen mega-oogst maar toch leuk. Enkele wortels zijn flink gescheurd. Die kunnen niet lang bewaard worden.


Nu ik toch met de wortelgewassen bezig ben ga ik nog maar even door met de laatste bietjes. Die hebben dit jaar niet veel gedaan. Geen idee wat de oorzaak is. Volgend jaar maar eens nieuw zaad bestellen.
Zo op de foto lijkt het nog wat maar ze waren niet groter dan pingpongballetjes.


Wortelgewassen kun je goed inkuilen. Dat kan in de grond maar het kan ook in bakken met zand in de schuur. Voordeel van dit laatste is dat er minder snel beesten bij kunnen en dat er minder gevaar is voor bevriezing. Het zand moet wel wat vochtig zijn anders droogt alles uit.
Eerst haal je het loof van de wortels, bieten e.d. en vervolgens maak je een mooi bedje in het zand en dek je alles goed toe. Een oude potgrond- of vuilniszak losjes over de bak leggen om het licht te weren en klaar is je voorraadkamertje.



En dan maak ik van alle onaanzienlijke bietjes, die er van binnen toch prachtig uitzien, en gescheurde pastinaken nog maar weer een soepje.




Een schepje gekookte capucijners erbij en een dotje room......Heerlijk én warm.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten