vrijdag 23 oktober 2015

Opruimtijd

Er is nog van alles te oogsten op de tuin, maar het is ook echt opruimtijd. Terwijl ik de ranken van de stokbonen aan het klein knippen was, kwam mevrouw merel even een kijkje nemen.


Aan de stokbonen zaten nog een paar nieuwe boontjes. Die plukte ik nog een laatste keer en toen ging de schaar er in. Wat een taaie ranken zijn het. Ik snap nu hoe het kan dat mijn hele bonentent niet omgewaaid is met de zomerstorm. De ranken hebben hem vastgehouden.
De bonenpeulen leg ik in de kas te drogen.


En wat een hoop ranken hield ik over. Eerst leek het me een enorme klus om die fijn te knippen maar het viel reuze mee.


Na een goed half uur was alles weg. Verdeeld over de stukken waar de bonen en waar de courgettes hadden gestaan. Dat gaf een tevreden gevoel : )


De groene bonen gingen 's avonds in een stoofpotje. Samen met gesnipperde olijfkomkommer, paprika en jonge scheuten van de oerprei. Met quinoa en wat tuinbonen en capucijners erbij voor de eiwitten was het weer een volledige en erg lekkere maaltijd.


De oerprei die ook het stoofpotje in ging is een overblijvend bolletje. Je kunt de bolletjes in oktober/november planten en dan staan er voor de winter al groene sprieten boven de grond, waar je van kunt knippen. In de zomer sterven de planten af, waarna je de bolletjes kunt opgraven en in het najaar weer kunt uitplanten.
Deze oerprei stond onder een nogal uitbundig groeiende Oostindische kers en ik heb ze dus laten staan. Zoals je op de foto ziet groeien ze al weer uit. Ik heb geen idee of ze wel op dezelfde plek mogen blijven, of dat er dan ziektes in komen. Ik ga het wel zien. Ik heb ze nu een paar jaar en hier en daar komen oerpreien op van bolletjes die ik bij het rooien over het hoofd gezien heb en die hebben er zo te zien geen last van.


En de Oostindische kers heeft geweldig gebloeid. Wat je overhoud zijn de zaden en die zijn behoorlijk winterhard. Als ik niet oppas is volgend jaar mijn hele tuin bedekt met deze kleurige woekeraar. Ga ik wel een stokje voor steken.


De planten van de zoete aardappel zien er niet meer uit . Ze moeten er nĂș uit. Op de foto de plant die in de volle grond staat. De plant in pot had ik ook al eruit gehaald.


Wat een megaoogst, maar niet heus. Er zijn zichtbare knolletjes maar daar is dan ook alles mee gezegd. Ik moet maar eens even nadenken of ik dit experiment nog een keer ga herhalen.
Ik heb wel een paar scheuten in een potje water gezet en daar kwamen binnen een paar dagen al worteltjes aan. Die kan ik natuurlijk gewoon binnen in een pot zetten en zien of ze de winter doorkomen.


De Chinese bieslook begint uitgebloeid te raken. Overal zie ik zwarte zaadjes in de uitgebloeide bollen. Voordat ze zich verschrikkelijk gaan uitzaaien knip ik alles af. Het was weer een leuk randje in de tuin, met bloemen die veel insecten aantrokken. De strook planten wordt wat breed dus daar zal ik een stuk van afsteken. Maar dan kan ook volgend voorjaar nog.



Het wordt al een beetje schemerig, tijd om naar huis te gaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten