donderdag 25 augustus 2016

De zomer vordert.

De afgelopen hete, zonnige dagen hebben de mini paprika's Red Bell goed gedaan. Ze kleuren elke dag roder en roder. En ze zijn zo glad en glanzend dat ze wel van plastic lijken. Ze zouden niet misstaan in het keukentje van een kleuter huishoek op school : ).
De twee meest rode heb ik geplukt maar ik moet bekennen dat ik ze nog niet gegeten heb. Ik hou niet zo van paprika's dus ze zijn voor Ton, die er wel dol op is.



Tussen de tomaten begin ik hier en daar tekenen van phytophtera te zien. De regen van afgelopen maandag was misschien toch iets te vochtig voor de planten. Gelukkig is het nu droog en heet dus ik hoop dat ik met het verwijderen van de eerste aantastingen de verspreiding van deze schimmel in de kiem gesmoord heb.

Ik wil er nog helemaal niets van weten maar de tuin vertelt dat we toch al ver in het zomerseizoen zitten. De zaden beginnen te rijpen.
De papaver heb ik vrij vroeg geplukt. Vorig jaar waren in één dag alle zaaddozen geroofd door de een of andere vogel dus dat wilde ik nu vóór zijn. Misschien was ik nu iets te vroeg met afknippen maar gelukkig zijn ze goed gedroogd en rammelen de zaadjes in de zaaddozen. Er zit een beste hoeveelheid zaadjes in allerlei prachtige tinten in. Ga ik maar eens maanzaadbroodjes bakken.




Om zelf pastinaakzaad te kweken heb ik een paar pastinaken van vorig jaar op de tuin laten staan. Aangezien deze planten tweejarig zijn, bloeien ze het tweede jaar. De uitgebloeide bloemschermen heb ik afgeknipt en laten drogen. Tot slot de zaden losgeschud en ziedaar .... meer dan genoeg voor het volgend moestuinseizoen.


.

De venkel doet het dit jaar niet zo geweldig. Maar eentje zet er nu de sokken in. Hij begint zowaar volume te krijgen al duurt het nog wel even voordat ik hem dik genoeg vind om te oogsten.


De Butternutpompoen blijkt een laatbloeier te zijn. Dit is me voorgaande jaren niet zo opgevallen maar als ik terugdenk dan was dit vorig jaar toch ook het geval. Het is dan wel een latert maar hij gaat als een speer. Binnen een week is de vrucht al zo'n 20cm lang.


Op de hete dagen ga ik lekker vroeg naar de tuin. Heerlijk koel en vochtig is het er dan. En als het zo vroeg is vliegen de bijen nog niet op de frambozen en kan ik deze ongestoord plukken.


gele herfstframboos

Maar het duurt niet lang, dan zijn alle vliegende beestjes wakker en ze hebben duidelijk zin in de nieuwe dag!


dinsdag 16 augustus 2016

Tuinkadootjes

Mijn tuin ervaar ik al een poosje als een voortdurend kadootjesfeest met steeds weer nieuwe traktaties.
Nu zijn het weer de tomaten die de afgelopen zonnige dagen voorspoedig rijpen. Vooral de soort Tigerella (rechtsonder op de foto) geeft veel vruchten. Ze hebben een tamelijk zachte schil en zijn heel sappig en lekker om zo te eten. De gele peertomaatjes, de soort Ildi (midden rechts op de foto), zijn weer meer geschikt voor de soep. Ze zijn zacht en tamelijk melig en om zo te eten vind ik ze niet zo lekker. 


Een deel van de tomaten gaat de soep in en andere gaan in een lunchsalade. Deze vond ik een feest voor het oog. Met; sla, geraspte wortel, Tigerella  en Millefleur tomaten, sojaboontjes Edamame Black Pearl, peterselie. Alleen de cashewnoten mis ik nog op de tuin ; ).


Aan droogbonen heb je eigenlijk geen werk tijdens de groei. Een beetje leiden en wat onkruid wieden meer is het niet. En wat een plezier geven ze. Eerst prachtige bloemen en daarna steeds dikkere peulen die een rijke oogst voorspellen.
Als ik een beetje oppervlakkig kijk lijken ze nog niet te drogen maar ook hier doet de zon haar werk. De peulen beginnen toch te verkleuren en er kan zelfs al wat geplukt worden.

 
 Veense vroege witte snijboon. Kleine witte boontjes, ingepakt in enorme peulen.Voor deze is het duidelijk te laat om als snijboon te eten.


Rechtsboven witte bonen Emergo, en met de klok mee Borlottibonen Lingua Di Fuoco, Veense vroege witte snijboon, boerentenen, paars/zwarte Lady Di

De laatst geplante courgette (3 juli) doet het! Het is de eerste courgetteplant dit jaar die echt mooie grote bladeren maakt, veel bloemen en ook vruchten krijgt. De andere courgetteplanten steken daar nogal mager bij af. Ik krijg het echter nog niet over mijn hart om ze eruit te gooien. Ze bloeien wel en ook met vrouwelijke bloemen dus in principe zouden er nog vruchten aan moeten kunnen komen. In ieder geval hebben de bijen en hommels er plezier van. Ik geef ze nog een kans, het zonnige weer zal ze vast goed doen.


 Tot afgelopen week deed de watermeloenplant het heel goed. Er zijn nu twee watermeloentjes die beiden groeiden. Tot mijn schrik ziet de plant er met slap hangend blad  ineens bijzonder treurig uit. Is het te warm? Zijn de nachten te koud geweest? Ik weet het niet. Ik zie dat het ene watermeloentje een beetje minder stevig is. De andere ziet er (nog?) goed uit. Een compostzak gebruik ik als steuntje om de meloentjes op te laten rusten en verder is het afwachten.
Spannend! Want de watermeloenchallenge van de IVN moestuinexperts is nog niet afgelopen en ik zou over twee weken, als het laatste moestuinjournaal wordt opgenomen, heel graag een levende plant laten zien.



woensdag 10 augustus 2016

Augustustuin

Deze week viel het me op de tuin ineens op hoeveel bloemen er nu bloeien. De roze cosmea's zijn, zoals altijd, enorm geworden, de Chinese bieslook bloeit en ook de Afrikaantjes zijn grote struiken geworden.


Daar staat tegenover dat de goudsbloemen bijna uitgebloeid raken. De meeste uitgebloeide bloemen heb ik weggehaald maar de laatsten mogen zich uitzaaien. Zo heb ik, met een beetje geluk, volgend jaar weer een tuin vol met die knaloranje zonnetjes.


Al deze soorten hebben enkelvoudige bloemen waarin nectar en stuifmeel aanwezig is en het zoemt dan ook van de bijen en hommels rond deze planten. Gevulde bloemen, meestal voor de sier gekweekte soorten, hebben geen meeldraden (stuifmeel) en stampers (nectar) en dus valt daarin voor bijen niets te halen.


Er is nog een verrassend bloemetje op de tuin. De boksdoorn oftewel gojibes bloeit!
Een jaar of vier geleden, tijdens een gezellig uitje met schoonzusjes, heb ik deze struik gekocht en op de tuin geplant. Veel gebeurde er daarna niet en ik heb er al eens helemaal genoeg van gehad dat-ie niet bloeide en alleen maar lange scheuten maakte. In de veronderstelling dat ik hem dan kwijt zou zijn heb ik hem toen tot op de grond afgeknipt. Hij is echter weer helemaal teruggekomen en die groeikracht heb ik gehonoreerd door hem maar te laten staan en af te wachten. En zie daar... nu zit hij aardig vol met bloemetjes. Blijkbaar moet je soms gewoon geduld hebben : ) Nu nog afwachten of er ook vruchten aan zullen komen.


In een vorig blog vroeg ik me af of de ienie-mienie bloemetjes van de sojabonen (edamame Black Pearl) wel bevrucht zouden raken. Dat is blijkbaar gelukt want de planten hangen vol met peulen, al zijn er ook peulen waarin ik geen boontjes voel. Ook nog even wachten?

 Toch zijn er ook peulen die dik genoeg zijn om te plukken.


Tja, en hoe bereid je die dan? De peulen doppen blijkt een heel karwei want ze zijn heel taai en gaan moeilijk open. Dan maar in zijn geheel een minuutje of vijf koken, zo krijg je ze tenslotte ook in een Japans restaurant. Dat werkt perfect! De peulen gaan makkelijk open. En wat een heerlijke romige, notige smaak hebben de boontjes. Weer eens een andere boon dan de stoksperziebonen, die het overigens nog steeds fantastisch doen. Ik hoef niet te bukken bij het plukken maar heb nu een andere uitdaging. De planten groeien tot meer dan twee meter hoogte en daar kom ik zonder trapje niet bij.



Gelukkig hoef ik niet elke dag bonen te eten. Al ben ik er nog zo dol op, je moet ook oppassen dat je je er niet aan tegen eet.
Voorgaande jaren kweekte ik paksoi maar dat vond ik eigenlijk maar moeilijk gaan. Werden ze niet opgevreten door de beesten dan schoten ze wel. Geen eer aan te behalen.
Dit jaar heb ik een kleine soort Tatsoi; Baby Choy geprobeerd. En verhip, die doet het prima. Mooie, donkergroene rozetten en een handzaam maatje. Samen met worteltjes, een uitje en knoflook in een roerbakschotel met rijst erbij vind ik het echt een succes.


Wat een overvloed aan lekkers is er op de tuin. Het is dat ik erg gehecht ben aan yoghurt als ontbijt, anders zou ik met groente de dag beginnen ; )

dinsdag 2 augustus 2016

Komkommers, bonen en tomaten

Terug van vakantie is de eerste gang naar de tuin. Wel eerst de sleutel ophalen bij de toegewijde vakantie'oppas'. Die heeft natuurlijk een en ander geoogst maar de overdaad aan bonen en komkommers, daar is niet tegenaan te eten.
Regen en zon hebben in een week tijd voor veel groei gezorgd al vind ik het er ook wat woest en platgeregend uitzien. Genoeg te doen dus. Maar eerst plukken!

 Heerlijk om vanavond weer verse sperziebonen te eten.

Als ik naar de kas loop zie ik in het voorbijgaan dat mijn laatste koolrabi bezoek heeft gehad. Tientallen rupsen van het koolwitje hebben hun kans gegrepen en zich tegoed gedaan aan het blad dat er nu gefileerd bijstaat. Misschien moet ik het niet hardop zeggen (niet alle tuinders zijn dol op koolwitjes ; )), maar van mij mogen ze deze plant wel hebben.
Mijn jonge palmkoolplanten ga ik echter wél heel goed in de gaten houden want die zijn verboden voor rupsen. 
 

In de kas zijn meerdere verrassingen. Er is een watermeloentje dat groter gegroeid is! De plant zelf vind ik er met verschrompelend blad maar matig uitzien. Gelukkig zijn er ook vitale uitlopers dus ik hoop dat er voldoende energie in de plant zit om de vrucht nog iets groter te laten groeien.


De snackkomkommer heeft explosief vrucht gedragen. En dan zijn er ook nog komkommers aan de plant Marketmore. Het is duidelijk dat ik dit jaar iets te veel komkommerplanten heb geplant. Om zeker te zijn dat in ieder geval één plant het doet zet je er toch meer neer. Zul je net zien dat ze het allemaal fantastisch doen.



 De tomaten zijn in een week tijd aan het rijpen gegaan en sommige trossen zijn zo zwaar geworden dat de plant het amper meer kan dragen. Op onderstaande foto rust de tros op de grond en is de steel doorgezakt maar gelukkig niet gebroken.

Vleestomaat Costoluto Fiorentino

 De Red Cherry maakt nog steeds heel veel dieven die ik weghaal.


 En dan heb je zomaar een schaal vol verschillende soorten tomaten. Eerst van allemaal een hapje nemen om de verschillende smaken te proeven. De ene soort is wat zoeter en de andere is frisser of zuurder. Ik vind het best lastig om dat goed te beschrijven. Daarna werden ze tomatensaus en dat smaakte heerlijk bij de sperziebonen.


Het is letterlijk heerlijk om weer thuis te zijn : )