Frambozen en zoetzuur van komkommer

In de tuin staan gele en rode herfstframbozen. Er zitten echter nu al vruchten aan. Ook goed.

De afgelopen weken zaten er steeds maar enkele rijpe frambozen tegelijk aan. Die gingen meteen van de struik in de mond. Nu worden het er wat meer en dus ga ik sparen. Om de dag een bodem in een bakje de vriezer is. Wanneer ik genoeg verzameld heb ga ik er jam van maken.

De tomatenplanten raken afgedragen en leeg. De afgelopen vier jaar heb ik dit nog niet meegemaakt. De planten waren dan al lang vergeven van de phytophtera en dus gerooid. Maar het is vochtig dus de schimmel kan nog elke dag toeslaan. Dus ik geniet van elke dag dat ik kan plukken.

Enkele sperziebonenplanten zijn echt leeg. Die gaan eruit. Dat wil zeggen, ik knip ze vlak boven de grond af. De wortels met stikstofbolletjes blijven in de grond als voeding voor de najaarsteelt; prei en andijvie. Ook vind ik nog wat jonge koolplantjes, ik geloof spitskool (weer geen naamstokje erbij gezet), die kunnen ook nog wel uitgeplant.
Een scheutje mestwater erbij en groeien maar. Met een mooie nazomer kan het best nog wat worden. Moestuinieren is soms gokken. Je kunt winnen of verliezen.

Bij eerder geplante prei had ik eigen compost gestrooid. En wat komt daar allemaal op? Tomatenplantjes!
Echt een heleboel. Ik snap daar niets van. De tomaten eten we altijd met zaden en al. Andere kook ik en gaan door de roerzeef voor soep of inmaak. De vellen en pitten gaan inderdaad in de compostbak. Zouden die gekookte zaden nog kiemkrachtig zijn? Het lijkt er wel op.

Wat er ook opkomt, maar nu doelbewust uit laten zaaien, is de veldsla. Tussen de koolrabi komt het allemaal op. Heel veel kleine ronde blaadjes. Wanneer de koolrabi geoogst is heb ik weer een veldje veldsla klaar voor de winter.

Eindelijk heb ik de moed gevat om zoetzuur te maken van de komkommers. En zoals gewoonlijk is het eraan beginnen het meeste werk ; )
Ik gebruik al een paar jaar een recept uit het boek; Vers uit de tuin, van Sarah Raven (een echte kookbijbel voor moestuinders). Omdat ik eigenwijs ben geef ik daar elk jaar ook weer een eigen draai aan. Dat betekent dat het zoetzuur het ene jaar wat zuurder is dan het andere.
Het verrassende van zoetzuur maken is dat je het niet kunt proeven als je het azijn/suiker mengsel maakt. Ook kun je het zoetzuur niet meteen proeven als je het gemaakt hebt. Het moet eerst een paar weken staan zodat de smaken intrekken. O, en ik realiseer me nu dat ik geen peper in het mengsel gedaan heb, vergeten. Maar wel mosterdzaad en wat dille. Dus.... afwachten maar.

Van de week  fietste ik even langs de vlierstruiken in de buurt. De bessen beginnen te kleuren. Dat wordt straks vlierbessen-, frambozen-, bramenjam. Ik verheug me er al op!

Culinaire verrassing

De olijfkomkommers heb ik nu in allerlei groottes geproefd. Volgens 'het boekje' moet je ze eten als ze olijfgroot zijn. Ik vind ze dan bitter, niet lekker dus. Maar als ik ze wat groter laat worden en de zaden eruit haal dan zijn ze heel smakelijk. Een beetje gek smaken ze wel, omdat ze geen sappige binnenkant hebben zoals echte komkommers.
Maar doordat je ze uitholt krijg je leuke schuitjes die je kunt vullen. In dit geval had ik gehakt in huis dat ik aanmaakte met een gesnipperd uitje en kruiden. De uitgeholde olijfkomkommers heb ik ermee gevuld en een kwartiertje in de oven gezet op 175 ℃. En wauw, wat zag dat er goed uit en het smaakte ook nog eens heel lekker.

Aan het begin van de week was er veel regen. De regentonnen op de tuin waren dan ook weer vol tot aan het randje. Fijn voor de tomaten en komkommers in de kas.

Die tomaten en komkommers gaan trouwens nog steeds als een speer. Ik heb al weer een paar keer tomatensap/-soep ingemaakt. Met de reuze Coeur de Boeuf tomaten is het niet moeilijk om wat potjes vol te krijgen. De tomaat op de foto is wel de grootste die erbij was.

Alle rijke oogsten nodigen ook op het volkstuincomplex uit tot onderling delen. We proeven elkaars tomaten en als het een lekkere is wordt-ie meegenomen om thuis de zaden van te oogsten. En omdat smaken verschillen krijgen we steeds meer verschillende rassen op de tuin.

Komkommers oogst ik zowat per emmer. Aan zoetzuur maken ben ik nog niet toegekomen. We eten ze zo of als salade en de rest deel ik uit. Gelukkig zijn er veel mensen die van komkommer houden : )

Met alle nattigheid heb ik toch maar de eerste pompoenen geplukt. Ze lagen op de grond en dan is de kans op rotten wel aanwezig. Nu vind ik het nog geen weer om iets met pompoen te eten maar ik verheug me al op de eerste pompoensoep in de herfst.

Ook van de wintercourgettes, Table Gold, heb ik er eentje geoogst. Ik weet niet of ik daar goed aan deed of dat ik had moeten wachten tot de steel verdroogd zou zijn, maar hij leek me anders te groot worden. Er zitten nog meer kleine courgetjes aan en ik zal eens bekijken of ik die er langer aan laat zitten. Een gewone courgette  moet je na een paar dagen toch echt wel opeten. Maar eens zien hoe deze zich houdt. Ik vind de vruchten een hele mooie vorm hebben. Als grote eikels. Het zijn dan ook planten van het Acorntype.

Het wordt meer en meer nazomer. De palmkoolplanten hebben wat last van koolgalmug en gaan dan rotten. Ik heb, zodra ik ook maar iets van van aantasting zag, de betreffende plant meteen eruit gehaald en afgevoerd en nu lijkt het erop dat er geen nieuwe slachtoffers meer vallen. De boerenkoolplanten doen het goed, wel onder gaas tegen vraat van vogels en konijnen.

 Knolselderij begint te 'dikken'.

En pastinaak staat welig in blad. Hoe de pastinaken eruit zien is nog een verrassing.

Alle regen gaf ook het straatjesgras weer een oppepper. De paden staan weer vol ermee. Bij droog weer heb ik ze daarom nog maar een keer onderhanden genomen. En daarna niet meer erover lopen dan kan de grond goed drogen.

Op een zonnige,winderige dag heb ik de uien nogmaals nagekeken. Al enkele jaren had ik koprot erin. Dan hou je van elke ui maar een halve over omdat de top van de ui, zoals de naam al aangeeft, rot is. En dat is maar het begin. Na verloop van tijd kun je de hele ui weggooien.
Bij het nakijken bleek ook dit jaar de schimmel al aanwezig. Dus heb ik de uien deels gestript en lekker te drogen gelegd. Hopelijk is dit voldoende om ze goed te houden.

En vanavond eten we sperziebonen. Die planten gaan maar door met nieuwe bloemetjes maken. Ik kan ze dan moeilijk eruit halen, toch?

Allerlei geknutsel

In de tuin valt op dit moment niet veel te wieden en/of te planten. Het is te droog. Met het uittrekken van plantjes trek je de grond open en kan de droogte nog verder de grond in.
Dat betekent niet dat er niets te doen valt.
Ik oogst grote hoeveelheden tomaten, vooral veel Millefleurs tomaatjes. Ik denk dat er ik er wel tachtig op een schaal had liggen. Ze zijn zo groot als druiven dus dat snackt heerlijk weg. Ik merk dat ze het lekkerst zijn als ik ze echt goed laat doorrijpen, tot ze bijna oranje zijn.

De andere tomaten maak ik nog een keer in. Ik moet me er even toe zetten, het is best even werk. Ik kook de tomaten en draai ze door de passez-vites.

Dan gaat alles weer terug in de pan. Deze keer doe ik er van mijn kruidenzout, basilicum en peterselie bij. Ook laat ik het sap wat inkoken. Dan giet ik het sap in met soda schoongemaakte potjes. Toch maar mooi weer gedaan : )

Op de tuin beginnen de pompoenen goed dik te worden. Ook de butternut pompoen krijgt vruchten. Ik zie dat een paar stelen van de eerste pompoenen al houtig beginnen te worden. Dat betekent dat je ze kunt plukken. Pompoenen horen voor mij bij najaar en winter en daar wil ik nog niet aan denken, dus ik laat ze nog maar even zitten.

 groene Hokkaido

Uchiki Kuri en Butternut

Ik zie meer en meer olijfkomkommertjes. De eerste vond ik niet echt lekker. Die had ik in zijn geheel gegeten. Bij de volgende haalde ik de zaden eruit en dat smaakte best goed. Niet zo sappig als een gewone komkommer maar ik ga maar eens op ontdekkingsreis wat ik ermee kan maken.

Nu het nog droog is haal ik de diverse in het zaad geschoten planten van de tuin. Die kunnen thuis verder drogen.

melde

Ook diverse stamdroogbonen zijn zo geel dat ik ze er maar afhaal.

 Friese gele woudbonen.

Al eerder had ik een bonenplant gezien die er anders uitzag dan de anderen. Het leek me geen sperzieboon dus ik liet hem maar staan. Nu zijn er een paar peulen geel en ik kan mijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen. Ik zie een zwart gespikkeld boontje erin zitten. Geen idee welke boon dit is. Wie het weet mag het zeggen.

Ik heb allerlei natuurmaterialen verzameld en met lege wijnkistjes zit ik lekker in de schaduw te prutsen. Een insectenhotel moet het worden. Er gaan toch heel wat houtjes en denneappels in zo'n kistje. Inmiddels hangt het op de tuin.

En voor het IVN zetten Ton en ik een wormenbak in elkaar van http://duurzametuinartikelen.nl/ . Het is een kleine bak die je ook goed in huis neer kunt zetten. Hij zal een plek krijgen in het IVNgebouw. Maar eerst maar eens opstarten en zien dat we de wormen aan het werk zetten.

Vakantieweek

Afgelopen week zijn we gaan kamperen in Zuid-Limburg. Even terug naar mijn roots. En het klopt nog steeds. 'Wie sjoên os Limburg is....'
Ook daar was het volop oogsttijd. De tarwe werd gemaaid.

Voor we vertrokken was de laatste actie een bezoekje aan de tuin om nog wat groente te oogsten.
Ik ben er zo vroeg dat de hommels nog niet vliegen. Ze zijn in het eerste zonnetje aan het opwarmen.

 De dauw zit nog op de bladeren, het is stil en ik geniet. Waarom zou ik eigenlijk op vakantie gaan?

In de kas zie ik ineens dat de paprika's flink vorm beginnen te krijgen. Dit zijn de puntpaprika's.

De olijfkomkommer groeit enorm, hij bedekt al zo'n beetje het hele hekwerk. De gewone komkommer, die ernaast staat, raakt bijna overwoekerd.

Er zijn heel veel bloemetjes maar olijfkomkommertjes, ho maar.

De wortelen zijn erg slecht opgekomen en van de weinige die er zijn ga ik er nu een paar oogsten om mee te nemen op vakantie. Ze zien er nog best goed uit. En ik moet toch even proeven hoe ze smaken. Nou, ook best.

De eerste vakantiedagen eten we nog van de tuin. Ook op een campinggasje gekookt smaakt alles heerlijk.

Na een heerlijke kampeerweek zijn we weer thuis. Ook weer fijn! Een tuingenoot heeft water gegeven in de kas en mijn courgettes geoogst. Na een week is er veel gebeurd.

De zaaddozen van de blauwmaanzaad papaver zijn bijna allemaal weg. Ik denk dat de muizen en vogels ze ontdekt hebben. Alleen de stelen staan er nog. Een paar kan ik er nog plukken. Genoeg om volgend jaar weer te zaaien. En dan eerder plukken dus. Jammer, geen maanzaadbroodjes dit jaar.

 De sla is gaan schieten. Niet meer zo lekker maar wel mooi.

Ik zie de eerste olijfkomkommertjes! Ik heb gelezen dat je ze heel klein, olijfgroot dus, moet oogsten. Dus deze heb ik maar geplukt en meteen geproefd. Inderdaad smaakt hij naar komkommer maar of ik deze echt lekker vind? Ik vind hem ook best bitter. De vrucht is hol met zaden, nog onrijp, erin en ik heb hem in zijn geheel gegeten. Misschien moet ik de volgende keer toch de zaden eruit halen.

In de kas rammelt het van de komkommers. Veertien! In verschillende maten. Wat is ook alweer het recept voor zoetzure komkommers?

Ook de tomaten zien er prachtig uit. En geen spoortje phytophtera.

 Trostomaten

Millefleurs

De pluk- en verwerktijd is aangebroken!

De uien heb ik voor de vakantie al te drogen gelegd. Ze zijn nog niet helemaal droog maar ik moet ze toch maar eens gaan inspecteren. Voor het geval er beesten of ziektes in zitten en ze elkaar aansteken.

En weer zie ik wat een massa uien ik dit jaar geplant heb. Rode, gele, Egyptische boomuien en bosuitjes. Dan is het nakijken dus ook veel werk ; )

Een enkele ui is aangetast door de uienvlieg. Een aantal zien er twijfelachtig uit, die gaan het eerste de pan in. En de rest kan verder drogen. Fijn, dat het zo'n heerlijk weer is daarvoor.