Tuinbonen, zoete aardappel en mislukte witlof.

De zoete aardappelen die ik in het water gezet heb (zie een vorig bericht) staan er nog steeds onveranderd bij. Ik las dat je ze ook in een bedje aarde kunt leggen en dat ze dan ook uitlopen. Dan hoef je dus niet te onderzoeken wat 'kop en kont' van de aardappel is. Dus deze methode probeer ik nu ook. Ze hebben veel warmte nodig dus het bakje staan dicht bij de verwarming.

De tuinbonen staan inmiddels boven de grond. Ik heb ze zelfs op een koudere plek op zolder neergezet, anders gaan ze wellicht te snel.

Sugarsnaps komen ook al op. De soort Sugar Sprint is inderdaad een sprinter. De soort Delikett is wat langzamer maar begint nu toch ook te kiemen.  Ook deze heb ik op de koele zolder gezet, het moeten geen slappe slierten worden. Ik ben benieuwd of dit een juiste beslissing zal blijken te zijn.

Niet alles wat ik kweek is een succes. Dat blijkt wel als ik de witlof bekijk. En dat  voor een groente waar je zoveel werk aan hebt.
Eerst staan ze de hele zomer plaats in te nemen op de tuin. Oké, daar had ik verder niet veel werk aan. In de herfst rooide ik de wortels en sneed het loof eraf. Daarna moesten ze een paar weken aan hun lot overgelaten worden. Vervolgens zette ik ze in een emmer, eerst koel en daarna warmer. Natuurlijk op een donkere plek en onder een vuilniszak. En dit is het resultaat.

Treurig toch?
Dit was mijn tweede poging. De eerste (vorig jaar) verliep iets beter maar was ook niet om over naar huis te schrijven. Ik heb ze zo te zien laten verdrogen. Helaas, pindakaas. Eigenlijk ongelooflijk dat je witlof in de supermarkt voor 70 cent per pond kunt krijgen. En logisch dat de biologische witlof onbetaalbaar is.