zondag 15 februari 2015

Tuinweekend.

Februari kan verrassend uit de hoek komen en dit weekend was daar een goed voorbeeld van. Weer om afscheid te nemen van winterse virussen en depressies. En de tuin is de beste plek om dit te ervaren.
Het door de leden van de volkstuinvereniging gezamenlijk bestelde zaaigoed is binnen en kan op de tuin  opgehaald worden. Om half 10 ben ik er al! De koning te rijk met mijn pakketje met onder andere; plantuitjes, venkel-, pompoen-, courgette- en tomatenzaad. Ik heb niet alles via de volkstuinvereniging besteld.
Aan de slag op de tuin.
Eerst ga ik de laatste preien en pastinaken weghalen. Vooral aan patinaken haal ik nog heel wat naar boven. Het is flink spitten om ze uit de grond te krijgen. Daarna spit ik het hele stuk lichtjes om.



Daarbij kom ik uitlopers van de gele frambozen tegen. Die haal ik meteen ertussenuit. Het is dat ze zo goed dragen en zo ontzettend lekker zijn want het zijn agressieve jongens (of meisjes ; )) die meters door de tuin struinen. Alles wat ik er nu uit haal kan niet verder uitlopen.

In de kas zaai ik de eerste bladgewassen: namenia (raapstelen), mizuna (ook een soort raapsteel), rucola en spitskool. De spitskool zal hier maar tijdelijk staan. Als de plantjes groot genoeg zullen zijn en het nog iets warmer is, gaan ze de volle grond in.



Zondag is het ook perfect tuinweer en Ton gaat mee.
Er moeten wat struiken verzet worden en de tuin krijgt een rand.
In mijn tuinschrift dat ik sinds 1983! gebruik ( ver voor pc, laptop en blogs), teken ik jaarlijks de tuinindeling. waarbij ik rekening houd met wisselteelt. Zo voorkom ik dat ik twee jaar achter elkaar op hetzelfde stuk aardappelen, kolen enzo zet. In de loop van het tuinseizoen schrijf ik in de vakken wat ik waar zaai.


Tijdens het verplanten van de zwarte bes en de kruisbes beslis ik om de kruisbes toch niet te houden. Uit sentimentele redenen, mijn oma en opa hadden hem vroeger in de achtertuin, heb ik hem aangeschaft maar hij draagt amper en de stekels vind ik echt verschrikkelijk. Dus halen we hem er wel uit maar knippen hem vervolgens klein. Hij gaat niet in de compostbak, je zou de stekels nog jaren in de tuin tegen gaan komen, geen pretje!
Ik houd de plek vrij voor een pruimenboompje.

Het volkstuincomplex ligt op veengrond en om wateroverlast te beperken zijn er overal om de tuinen greppels gegraven. Dat scheelt enorm. Echter, de kanten gaan steeds schuiner aflopen waardoor de tuin eigenlijk steeds kleiner wordt. De oplossing is om de kanten af te schotten. De hele tuin wordt als het ware een verhoogd bed. Oude stoeptegels zijn daarvoor heel geschikt en we hebben gratis een partijtje op de kop getikt. Ton gaat aan de eerste rand beginnen. Het gaat super en ziet er goed uit!


Ik ga ondertussen verder met spitten en planten. De eerste tuinbonen, gezaaid op 19 januari, gaan de grond in. Wel zet ik ze nog onder een plastic tunnel.


Bij het spitten zie ik bekende plantjes.


Het zijn blaartrekkende boterbloemen. Daaraan kun je al zien dat het hier vochtig is. De blaartrekkende boterbloem is de giftigste boterbloem. Het sap kan blaren op de huid veroorzaken. Mijn collega gids bij het IVN noemt het 'boefjeskruid'. Het sap zou vroeger gebruikt worden om je zelf mee in te smeren en zo te gaan bedelen. Met de door het sap veroorzaakte blaren zag je er zielig uit en dat leverde altijd meer op.

Na een paar uurtjes werken is de pap op en zijn we blij en tevreden met wat we vandaag gedaan hebben.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten