donderdag 9 juli 2015

Nieuwe ronde

Gisteren is er eindelijk regen gevallen en daar was ik erg blij mee. De tuin was, net als ik, wel aan een beetje afkoeling toe. In totaal is er hier zo'n 14 mm gevallen. De regentonnen zijn weer vol en voorlopig hoef ik de jonge aanplant niet meer dagelijks te begieten.
Inmiddels zijn de sugar snaps uitgeproduceerd en het hele 'netwerk' kan weg. Om die netten een beetje heel te houden was wel even een geduldklusje. De planten heb ik net boven de grond afgeknipt. Aan de wortels zitten namelijk stikstofbolletjes. Dit is waardevolle voeding voor planten die daarna op die plek komen.
Het loof heb ik kleingeknipt en op de bodem uitgestrooid. Ik ga er mijn voorgekweekte palmkool neerzetten. Die komen zo op een mooi bedje te staan.

Voor

Ook de aardbeien en zwarte bessen die onder het net stonden zijn leeg. Van de aardbeien, die dit jaar pas voor het eerst droegen, heb ik de uitlopers steeds weggehaald. De zwarte bes heeft alweer nieuwe scheuten voor de dracht van het volgend jaar.

De tomaten in de kas gaan geweldig goed. Nog nooit heb ik zo vroeg in juli al rood wordende tomaten gehad. En geen spoortje phytophtera te zien.
Tomaat Matina heeft de naam om vroeg tomaten te geven. Nou, hij doet zijn naam eer aan. De plant heeft weinig blad dus de zon kan er goed bij. 
Van de andere soorten haal ik het onderste blad weg, dan kan het licht beter bij de onderste trossen.


 Tomaat Matina
 
 Millefleurs vol met druifgrote tomaatjes

 Trostomaat

Coeur du boeuf
  
De komkommers genieten van de hitte, ze beginnen eindelijk te groeien. Komkommer Marketmore is mooi gedrongen maar een andere soort (?) rankt enorm. De hoornkomkommer gaat wat minder enthousiast. Een woelmuis/mol zit aan de voet een gang te graven dus die druk ik maar stevig dicht. Hopelijk neemt het beestje nu een andere route.


Van de capucijners oogst ik nog royaal. Maar het gaat snel en de kraaien/eksters helpen ook een beetje mee. Grappig, dat elke peul toch weer anders is. Met meer of mindere capucijners erin, dikker of dunner al naar gelang de rijpheid. Zo wordt het doppen een afwisselend werkje. 



De sperziebonen Nano zijn ook plukrijp. Ik schrik me een hoedje, bijna een kilo bij de eerste pluk. Ik weet niet zeker of er nu ook sperzieboon Domino bijzit. Ze lijken toch allemaal wel veel op elkaar ; ). Ik heb wel labels met de soortnaam in de zaaibakjes gezet, maar op de tuin heb ik dat niet gedaan. Lekker handig, maar niet heus. Gelukkig zijn ze wel allemaal lekker.


De pronkbonentipi is helemaal begroeid en de luizen gelukkig verdwenen. In het midden had ik nog wat slaplanten staan. Die hebben te weinig licht gekregen en zijn dus gaan schieten. Daar waren de kippen weer blij mee.


Naast de klimbonen staan enkele koolrabiplanten. Ze hebben enorm groot blad en lang leek het erop dat de planten daar meer energie instaken dan in de knolvorming. Maar nu groeien die toch ook. Bij koolrabi is het spannend of onder een mooie buitenkant ook een frisse, knapperige binnenkant zit. Soms worden ze namelijk houtig en vezelig van binnen. Maar deze zijn prima gelukt. Uiteindelijk worden het knoeperds van meer dan een pond.


Op lege plekken waar eerst sla stond, zet ik weer nieuwe koolrabiplantjes neer. Wel eerst wat compost en mestwater in het plantgat. En om verdamping tegen te gaan leg ik wat geknipte rucola eromheen. De wilde rucola groeit zo hard dat we het niet bij kunnen eten. Hij wordt wat taai, ideaal om af te knippen en rond jonge aanplant te strooien.


Het lijkt erop dat ik genoeg pompoenplanten aan het rek gezet heb. Ze beginnen al aardig omhoog te klimmen. Een eerste pompoentje is zichtbaar.



Afgelopen jaren had ik koprot in mijn uien. Dan oogst je mooie exemplaren waarmee niets aan de hand lijkt. Tot na een paar weken de ene ui na de andere een rot topje krijgt. Dat bewaart niet echt lekker.
Dit jaar ben ik daarom hopelijk op tijd met het knakken van de uien. Je kunt erop wachten tot de uien vanzelf gaan afsterven maar ze ook een handje helpen. Dat heb ik nu gedaan.


 De geschoten groenlof staat in volle bloei met blauwe bloemen.


En de stokrozen naast het pad staan er ook prachtig bij.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten