zaterdag 20 juni 2015

Drukke week.

Deze week had ik een volle agenda en dat betekende dat er minder tijd was voor de tuin. Wel ben ik een paar keer gaan oogsten en water geven in de kas maar daar bleef het bij. Gelukkig heb ik de laatste weken alle bedden behoorlijk onkruidvrij gehouden dus dan kan zo'n week best. Doordat het droog is groeit het onkruid bovendien niet snel weer aan en dat scheelt ook weer.


De voortdurende noordenwind en de daarbij horende kou maken het mijn bonenplanten niet makkelijk. Ze groeien zo op het oog heel goed maar de zwarte luizen hebben het absoluut op ze gemunt.


Ik veeg de luizen van de planten maar er zitten zoveel hoekjes waar ik nauwelijks bijkom dat ze zo langzaamaan terrein lijken te winnen. Dus ik moet iets krachtigers dan brandnetelgier maken om ze te verjagen. Van mijn schoonzusje krijg ik het recept van luizenverdelger met knoflook, ui, cayennepeper en wat groene zeep (uit de Makkelijke Moestuin van Jelle). Het staat nu te trekken en morgen zal ik het gaan gebruiken. Ik ben benieuwd of ze daarvan zullen schrikken.

Van Sugar Snaps oogst ik volop. Ik deel ervan uit en heb zelfs nog over om in te vriezen. En natuurlijk eten we ze regelmatig. Het oogsten is een kruipdoor, sluipdoor waarbij ik geconcentreerd beweeg om mijn evenwicht te behouden. Je zou me eens moeten zien. Maar een mens blijft er lenig bij, nietwaar.


Ook aardbeien hebben blijkbaar niet zo'n last van de kou. Er zijn gelukkig genoeg zonuren om ze mooi te laten rijpen. Ook is er genoeg om de eerste jam van het seizoen te kunnen maken. Samen met een klein bakje vlierbessen van de oogst van vorig jaar, dat ik nog in de vriezer had, wordt het een mooie donkere jam.



Terwijl ik bezig ben met soda, potjes schoonmaken, koken, afwegen en Marmello (een geleermiddel waarbij je nauwelijks suiker hoeft te gebruiken), bedenk ik me dat het voelt of ik een paar weken geleden nog jam gemaakt heb.

Vorige week schreef ik over de mannelijke en vrouwelijke bloemen van de courgette. Deze week trof ik een mannelijke bloem in volle glorie.
Duidelijk zichtbaar is dat deze geen vruchtbeginsel heeft.


De spitskool is 'slachtrijp'. Zo krakend vers, en dat bedoel ik letterlijk, heb je ze echt niet in de supermarkt.
Er zitten wat kleine naaktslakjes tussen de bladeren verborgen. Die laat ik zitten. Heel even maar hoor want thuis geef ik ze aan de kippen. Die zijn er dol op.


Aan de capucijnerhaag kan ik goed zien waar de wind vandaan kwam. Duidelijk noordenwind!


En de geschoten groenlof groeit zo enorm uit dat ik er toch wat stengels uit haal. Anders wordt het helemaal zo'n woeste bos.


In de kas gaat tomaat Millefleurs als een speer. Met ontzettend veel bloemetjes en ik moet hem nodig weer eens opbinden.

Tomaten dieven is een werkje dat wekelijks herhaald moet worden. Als je al die okselscheuten zou laten zitten dan kan er minder energie naar de vruchtzetting gaan. Én de plant wordt een oerwoud van scheuten waar je de vruchten díe er zitten bijna niet meer terug kunt vinden.


Tomaat Matina heeft al een mooie tros.


De komkommers krijgen al een eerste bloem maar in de lengtegroei zit nog niet veel schot.


De eerste Chioggia bietjes en capucijners Blauwschokkers worden geoogst. De oogst wordt steeds diverser en dat vind ik heerlijk. Groente hoef ik vanaf nu nauwelijks meer te kopen er is genoeg van de tuin. Hopelijk blijft dat de komende maanden zo.



De Chioggia bietjes verliezen hun kleur als je ze kookt. Ze worden dan lichtroze.


 Salade met bietjes, capucijners, rucola, kaas en mosterddressing.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten