De kleinste bak met aardappel Ditta kan ik makkelijk op zijn kant leggen. Bovenin zitten wat kleinere aardappelen, toch leuk. Maar als ik de bak verder omkeer zie ik dat de bak onderin gevuld is met aardappels. Wat een oogst! En dat van drie pootaardappels. Dit is met recht schatgraven.
De grote bak leegmaken is een pittiger klusje. Er zit natuurlijk veel meer aarde in en die moet ik her en der kwijt zien te raken. Gelukkig heb ik verder geen nachtschadegewassen in de volle grond staan dus het maakt niet uit waar ik het neergooi. Ik gebruik het om een lager stukje op te hogen en ik aard er de bieten mee aan.
Ik merk dat de grond in deze bak veel droger is en bovenin zitten geen aardappels. Gelukkig zitten onderin de bak meer dan genoeg aardappelen, lady Christl.
Experiment geslaagd! Volgend jaar zal ik wel de blauwe ton verruilen voor nog een grote zwarte emmer, dat werkt toch makkelijker.
Ik heb dit jaar blauwmaanzaad, een soort papaver, gezaaid. Ze staan nu in volle bloei en de bijen en hommels zijn er dol op. Ik heb best veel gezaaid dus straks kunnen we heel wat maanzaadbroodjes bakken.
Bijna alle capucijners zijn geoogst. De laatste haal ik eraf terwijl ik de planten afknip. Ook hier laat ik de wortels weer in de grond zitten. De stikstofbolletjes aan de wortels geven voeding aan de grond. De laatste capucijners laat ik drogen.
De ranken knip ik in kleine stukjes en gebruik het als bodembedekker (mulch) tussen de pas geplante palmkool. En dan kan ik weer op mijn bankje zitten. Even uitpuffen en zweetdruppeltjes wegvegen. Terwijl ik daar zit zie ik de verpopte larve van het lieveheersbeestje op het blad van de Oostindische kers. Hij heeft zich te goed gedaan aan alle luizen, (goed dat ik ze niet allemaal weggekregen heb : )) Straks zal er een vers lieveheersbeestje rondvliegen. Ze smaken blijkbaar zo vies dat ze zich niet hoeven te verstoppen in deze kwetsbare fase.
De komkommerplanten komen uit de schaduw van de capucijners tevoorschijn. En er zit al een komkommer aan! (Burpless). Op de fiets, onderweg naar huis, heb ik hem meteen opgegeten. Hij was heerlijk.
Een dag later is er aan de palmkolen gevreten. Dat was niet de bedoeling!! Gauw een net opsnorren en eroverheen spannen. Gelukkig zijn ze niet allemaal zo erg aangevreten als die op de foto.
Zo zie je maar. Je zaait in potjes, geeft water, verspeent ze en plant ze uit. En dan zou in een dag al je werk voor niets geweest zijn. Kan zomaar. Gek dat ik er helemaal niet aan gedacht heb om er meteen een net over te doen. Ik heb meer aan de koolgalmug gedacht. Die had vorig jaar veel van mijn kolen te pakken.
Hopelijk kunnen de planten zich herstellen van deze brute aanslag.
De venkel staat een beetje in de verdrukking. De ernaast staande anemoonbloemige Dahlia stoelt nogal uit. Ook de eetbare Japanse chrysanten nemen de ruimte. Tja, toen ze de grond in moesten had ik nergens anders meer plaats.
Degenen die nog een beetje ruimte hebben beginnen al een knol te krijgen.
Tot slot nog een paar bloemen van de tuin.
Echinacea
Japanse chrysant
anemoonbloemige dahlia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten