Wintercourgette en droogbonen

Aan de titel van dit blog kun je al aflezen dat we richting herfst gaan. De ochtenden worden al frisser en de spinnen weven webben. En nu het zo geregend heeft begin ik al echt een najaarsgevoel te krijgen.
De tuin ziet er echter nog steeds weelderig en groen uit.

De Chinese bieslook staat vol in bloei. Volgens mij is dit later dan andere jaren. Prachtig hoe het zoemt van de bijen als ik langs loop.

De wintercourgette, Table Gold, doet het nog geweldig goed. Ik zie nog diverse jonge vruchtbeginsels. Hopelijk blijft het even droog zodat de bijen voor een goede bevruchting kunnen zorgen.

Ik heb al een keer zo'n wintercourgette gegeten. Ik vind het een vrucht die tussen courgette en pompoen in zit. De smaak is licht, courgette-achtig, maar hij heeft een kern met zaden zoals de pompoenen. In schijven gesneden, gebakken in de grillpan, met wat zout en balsamicoazijn vond ik het een ware traktatie.
Er liggen er nog een paar in de bijkeuken en ze houden zich goed.

Gisteren zag ik op een andere tuin een rat die op zijn (of haar) dooie gemakje een maiskolf aan de plant aan het leegeten was. Ik keek hem aan en hij keek terug en ging rustig verder met eten. Ik liep heen en weer met oogst en hij bleef maar eten. Zo'n beest moet toch een keer genoeg hebben, dacht ik, maar blijkbaar passen er heel wat maiskorrels in zo'n rattenmaag.
Pas toen ik een keer of vier langs was gelopen zag ik dat er naast de maishaag een rattenval stond. Met daarin royaal maiskorrels. Blijkbaar houden ratten van echt verse mais.
Tja, wat doe je met zo'n beest. Ik vind het lastig. Wegjagen had ik natuurlijk kunnen doen maar hij zou vast meteen weer teruggekomen zijn. Ik ging daarna toch maar even mijn droogbonen controleren. Plukken wat al begint te drogen voordat ook hier de ratten toeslaan. Een herhaling zoals met mijn opgevroten sugar snaps, daar heb ik niet zo'n zin in.
In de kas had ik al planten van de Friese gele woudbonen (stambonen) te drogen gelegd. Mooie gele boontjes komen daarvan.

Al eerder schreef ik dat er op de tuin veel gedeeld  en geruild wordt. En soms krijg je dan een grappig verhaal erbij. Een als rettich aangeboden wortel bleek een pastinaak te zijn. Blijkbaar ben ik niet de enige die vergeet bordjes bij zijn planten te zetten. En als je ze dan voor de eerste keer hebt weet je nog niet hoe de volgroeide planten eruit zien en zit een vergissing in een klein hoekje. Eigenlijk is het jammer om nu al veel pastinaken te oogsten, ze zijn immers winterhard en kunnen nog wel even doorgroeien. Maar daar was nu helaas niets meer aan te doen.

Ik maakte er pastinaaksoep van. Dit vind ik eigenlijk wel al een herfstig soort soep voor begin september maar hij was toch erg lekker!

Al dat heen en weer lopen met oogst leverde onderstaande berg groente en fruit op.
Tomaten, diverse soorten pompoenen, wintercourgettes, 1 komkommer, veel olijfkomkommers, een klein bollcourgetje, sperziebonen, een paar handen droogbonen, een half bakje frambozen en een bodempje gedopte droogbonen.

En met een deel van die groente maakte ik een stoofpotje met koolvis.
Sperziebonen, tomaten, een ui, het bolcourgetje, een halve wintercourgette en kleingesneden olijfkomkommer gingen daarin. Wat een rijkdom aan smaken krijg je zo op je bord.