Zomers

Zomer 2016 kun je met recht een laatbloeier noemen. Maar nu is het dan ook lekker warm en droog. Al is dat laatste niet overal in Nederland het geval. Afgelopen weekend heb ik echt de buien naar de tuin gekéken. Jammer genoeg werkte dat niet. Voor het eerst deze zomer heb ik dan ook niet alleen de kas maar ook de tuin begoten. Ik heb het meteen goed gedaan en beide regentonnen, elk goed voor bijna 120 l water, zijn nu leeg. Als ik het weerbericht zie vermoed ik dat ik volgende week nog een keer aan het water sjouwen kom want als je een keer begint met water geven, ben je de klos.

Het warme weer zorgt ervoor dat zaden goed rijpen en drogen. Dit jaar kreeg ik op de zadenruilbeurs van Reclaim the Seeds een handje witte lupinezaden. Deze zijn eetbaar en net als peulvruchten zeer eiwitrijk en geschikt als vleesvervangers. Van de zes planten heb ik de gedroogde peulen gedopt en maar liefst 134 gram lupinezaden geoogst. Daar kunnen we toch zeker wel een keer van eten ; ). Een leuk experiment, al weet ik nog niet of ze in de herhaling komen.

Een plant die dit jaar eigenlijk niet op mijn teeltplan stond (vorig jaar wel) heeft zich spontaan uitgezaaid en ik kon hem niet wegdoen. Het is de olijfkomkommer (Cyclanthera pedata). Familie van de komkommer maar dan van Zuid-Amerikaanse komaf en die het hier heel goed doet. De woesteling heeft met één plant het hele komkommerrek in beslag genomen. Maar wát een bloemen en dus bijen zijn er te zien. En dan die grappige vruchten die eruit groeien. Ik vind ze het lekkerst als ze wat groter zijn. Heel geschikt om kleingesneden in een roerbakschotel te gebruiken. Met de zachte komkommersmaak absoluut niet overheersend en lekker knapperig.

De basilicum (Genovese en Citroenbasilicum ‘Mrs. Burns’) in de kas is uitgegroeid tot forse planten en alhoewel ik er helemaal niet zo dol op ben, (ze staan er eigenlijk alleen maar omdat ze goede buren zijn voor de tomaten) vind ik het toch jammer om er helemaal niets mee te doen. Ik maak daarom een portie basilicum op olie. 

Van een flinke bos haal ik alle blad. Nadat ik het gewassen en zoveel mogelijk droog gemaakt heb maal ik het met een scheut olijfolie  in de blender. Dit prutje doe ik in ijsblokjesbakjes waarna ik elk vakje afdek met nog een dun laagje olijfolie en dan gaan ze de vriezer in. Zo kunnen we van de winter onze pizza's en tomatensoep kruiden. Misschien vind ik dat best lekker.

In deze tijd doe je op de tuin eigenlijk niet veel meer dan oogsten maar soms is er toch nog een 'grondwerkje' dat gedaan moet worden. De knolselderij begint knollen te vormen en die komen boven de grond. Het zou jammer zijn als ze in de warmte gaan staan verdrogen dus ga ik ze aanaarden. Met een paar flinke scheppen compost rondom elke knol zijn ze weer allemaal goed bedekt en kunnen ze er weer even tegen.

De wintercourgette Table gold, begint vrucht te dragen. Ik zie tot nu toe drie vruchten. Ze mogen aan de plant blijven tot ze uitgegroeid zijn. Bij gewone courgettes krijg je dan megagrote knotsen. Bij deze soort is dat niet het geval. Ze worden zo rond het pond aan gewicht, dus heel handzaam van formaat. Als ze goed rijp geoogst worden zijn ze lang te bewaren. Zoiets als pompoenen dus en ook qua smaak lijken ze daar meer op dan op courgettes.

Aan de grootte van de palmkoolplanten is te zien dat we ondanks het prachtige weer toch echt al richting herfst gaan. Ook het licht begint te veranderen.

Slakken zie ik amper meer, die zitten weggestopt of zijn verdroogd in de zon. Maar dan zie ik een hulpje dat vast ook meegeholpen heeft. Een fikse pad is in een emmer terecht gekomen en kan er niet meer uit. Die red ik natuurlijk en al gauw verdwijnt hij in de schaduw tussen de aardbeienplanten.