Lente?

Ondanks de kou heb ik afgelopen week toch een en ander op de tuin gedaan. De capucijners, de tweede lichting sugar snaps en tuinbonen moesten nodig de volle grond in. En als je dan zo buiten bezig bent valt het eigenlijk altijd weer mee met de kou. Ik kwam in ieder geval weer heel tevreden thuis; klusje geklaard!
Ik heb de plantjes in een bedje van compost gezet en voor de zekerheid een net erover gedaan. Je weet het maar nooit met de fazanten en duiven die de weg naar de tuin kennen. Met die kleintjes ernaast is de eerste lichting zichtbaar gegroeid. Ze laten zich door de kou blijkbaar niet kisten.

De bladgewassen in de kas gaan goed en ik neem een eerste handje rucola mee voor bij de lunch. Ik zaai nu ook buiten een rijtje raapstelen en rucola. Die zijn dan oogstbaar als mijn kasgewas op is.

In de kas staan oa een paar spitskolen te overwinteren. Ze beginnen nu dikker te worden.
Net als de heks uit het sprookje van Hans en Grietje voel ik elke week even of de kool al dik genoeg is om te eten.

Toch nog maar even wachten .

Binnen gaat de kieming en groei van diverse bloemen en groenten langzaam door.
Vorig jaar had ik een oreganolavendel plant gekocht. Het zaad heb ik opgevangen en uitgezaaid. Te dik natuurlijk, dus die moeten uitgedund worden. Omdat het zulke kleine zaailingen zijn doe ik dat met een pincet. Werkt perfect! En ik ruik de oreganogeur al.

Er zijn nóg kleinere zaailingen. Die van de lobelia's. Ik ben dol op de bloemen en zaai ze dan ook elk jaar. Maar kleiner zaad dan dat van de lobelia bestaat volgens mij niet. Dat zaai je hoe dan ook te dik. Dus ook hier gebruik ik weer de pincet voor het uitdunwerk.

Als ze wat groter zijn herhaal ik het uitdunnen nog een keer.

Vanmorgen vroeg hoorde ik het voor het eerst dit jaar.....Het 'geknor' van de bruine kikkers. De regen heeft ze wakker gemaakt. Het leven in onze vijver komt langzaamaan weer op gang.

Zoete aardappelontwikkeling en alle soorten zaailingen

De zoete aardappel die ik in een bakje aarde gelegd heb doet het heel goed. Er zit inmiddels zoveel blad aan dat ik het aandurf of de uitlopers eraf te halen. Volgens instructies die ik op internet vind moet ik ze in water zetten en laten wortelen. Bij de grootste uitlopers doe ik dat ook. Er zijn echter ook een aantal met heel korte steeltjes bij. Die zet ik meteen in de stekaarde. Ook zijn erbij die al een klein worteltje hebben, die gaan dus ook meteen de aarde in. Je kunt aan het blad al goed zien dat het familie van de winde is.

Op de tuin komen de raapstelen, mizuna's en rucola's al mooi op. Ik ben benieuwd wanneer ik kan oogsten. Met een beetje zon zal dat niet lang meer duren.

Ook de frambozen komen eens kijken. De eerste blaadjes piepen door de dikke laag compost heen die ik ze gegeven heb.

Op de vensterbank op een koele slaapkamer wordt het langzamerhand dringen. Bakjes met allerlei zaden in diverse kiemstadia staan in het licht en de zon.

Voor de knolselderij had ik in januari zaadmatjes gemaakt. Zie blog van januari. Die heb ik een week of twee geleden in bakjes gedaan. En nu zie ik dat de dotjes bloemlijm aan het schimmelen gaan. Het ziet er niet zo fris uit en ik ben benieuwd of de zaden op deze manier nog wel zullen kiemen. Voor de zekerheid zaai ik opnieuw, maar ik laat het bakje staan. De komende weken zal blijken of deze zaaimatjes binnen wel kunnen. Op de tuin heb ik diverse wortellinten gelegd. Ook even afwachten wat dit gaat doen.

Afgelopen zaterdag hebben we met de buurt ons speelveldje een voorjaarsbeurt gegeven. Dit speelveldje hebben we zelf ontworpen en ook de uitvoering was in eigen handen. Met de buurt hebben we het nu voor het tweede jaar zelf in onderhoud. We hebben volop gesnoeid, gewied en geharkt. Ook de graskanten zijn weer netjes strak.
Naast het met elkaar samenwerken werd er natuurlijk ook koffie gedronken en werden alle nieuwtjes uitgewisseld. Heel verbindend zo'n speelveldje!

Lente!

De temperaturen van afgelopen weekend hebben mijn tuinmotortje aardig op toeren gebracht. Allereerst in de achtertuin potten opgeschoond die er de hele winter hebben gestaan. Deze week maar eens beginnen met bloemen voorzaaien zodat ze in mei weer gevuld kunnen worden.
De kippen, die in de winter de hele tuin ter beschikking hadden (ze graven dan niet zo erg omdat alle beestjes dan diep weggekropen zijn), hebben nu weer een klein perceeltje toegewezen gekregen dat ze helemaal overhoop mogen graven.
Het viel me op dat ze hier rustiger zijn dan wanneer ze de hele tuin hebben. Misschien veiliger? Ik ben benieuwd of er nog wat planten de kans krijgen om op te komen in dit kippenterritorium.

Op de tuin heb ik zaaiuitjes gezaaid (Zébrune/banaansjalot en Long Red Florence). Dat worden de bekende bosuitjes. Rode (Kamal) en witte (Sturon) plantuitjes zijn de grond in gegaan om uit te groeien tot lekkere dikkerds. Uien mogen geen mest, dan dek je de tafel voor de uienvlieg. Daarom plant ik ze in een laagje compost.

De eerste lichting sugar snaps (Delikett en Sprint) zijn zo groot dat ze echt de grond in moeten.
Ik had al een hekje op de tuin gezet waar ze tegenaan kunnen groeien en plant ook deze plantjes in een lekkere laag compost.

Vandaag, tijdens een wandeling, viel mijn oog op de eerste speenkruidbloemetjes op de zuidwal van een sloot. Joepie!! Ik word altijd zo blij van die gouden sterretjes.

Reclaim the seeds en kornoelje

Gisteren was ik in Driebergen op de Kraaybeekerhof, een prachtig landgoedje dat op biologisch dynamische wijze beheerd wordt. Hier was dit jaar het Reclaim the Seeds weekend. Kort gezegd is het een actie om mensen bewust te maken van wat er zich allemaal afspeelt in de wereld van de zaadbedrijven. Zo zijn er bedrijven bezig met patent vragen op zaad. Als hen dit gaat lukken zou het kunnen betekenen dat je alleen nog maar zaad van dit bedrijf mag gebruiken. Kun je nagaan wat een macht dat zou betekenen.
Gelukkig kunnen we nog vrij ruilen en dat werd dan ook met enthousiasme gedaan.
Op het landgoed stonden tafels waar je je meegebrachte zaden kon neerleggen. Naast lekker grutten tussen de zakjes werden er ook heel wat vragen gesteld en tips gegeven. Leuk om op deze manier collega moestuinders te ontmoeten. Mijn meegebrachte zaden van heilige boontjes, jin jang boontjes en puntpaprika wisselden snel van eigenaar.

Hoe leuk is het dan om zelf met totaal onbekende zaden naar huis te gaan. Zo kreeg ik onder andere friese gele woudboontjes, olijfkomkommer en gele bestomaten (heel kleine tomaatjes) en melde.

Terug thuis heb ik op de tuin meteen de melde gezaaid. Dit jaar het eerste gewas dat ik in de volle grond zaaide Eigenlijk is het gewoon een wilde plant maar dat is rucola uiteindelijk ook. Je zou het als vervanger van spinazie kunnen eten. We gaan het zien.
De raapstelen, mizuna en rucola piepen boven de grond.

Het zonnige weer maakt niet alleen sneeuwklokjes en crocussen wakker, ook de kornoelje bloeit. Elk jaar kijk ik hiernaar uit. De groengele bloemetjes geven de struik een gelige gloed. Ik vind ze prachtig. Na de bloei komen er bessen, die ook eetbaar zijn. Ze hebben een lang groeiseizoen want pas na de zomer zijn ze rijp. Van de bessen wordt vooral jam en sap gemaakt, wat ik zelf overigens nog nooit geprobeerd heb.

De zoete aardappel krijgt blaadjes!

Uitlopende zoete aardappel

Al een paar weken vertroetel ik de zoete aardappel die ik in een bakje aarde gelegd heb. Folie erover zodat-ie niet uitdroogt. 's Avonds zet ik het bakje lekker warm naast de verwarming en overdag in de warme zon en wat zie ik. Hij begint uit te lopen! Nog pril, maar er zit duidelijk leven in.

Waar ook zichtbaar leven in zit is de chinese/knoflook bieslook.De stengels van vorig jaar kunnen wel weg. Zo krijgen ze de ruimte om te groeien én ik kan makkelijker ervan plukken.

Vorig jaar hadden we een mega-appeloogst van onze sterappelboom. Naast gewoon opeten heb ik veel potten, bakjes en flessen gevuld met appelmoes en appelsap. Maar ik wilde ook proberen of je sterappels kunt drogen. Dat bleek prima te gaan.
Vandaag wilde ik eens proberen of je deze gedroogde appelschijfjes in een appeltaart kunt gebruiken. En dat lukte!

Eerst weekte ik de appelschijfjes een paar uur in mijn zelfgemaakte appelsap. Daarna maakte ik het deeg. 
Omdat mij leek dat de geweekte appeltjes het niet zo goed zouden doen in de traditionele laag bovenop het deeg heb ik rozijnen en appeltjes gewoon door het deeg geroerd. Het werd iets meer een beslag dan een deeg. Ik heb het geheel in een taartvorm gestort en zo gebakken. Een goede beslissing want de taart is perfect gelukt!

Appeltaart. Glutenvrij en met rijststroop als zoetmiddel.

Oven voorverwarmen op 175 graden

100 gr amandelmeel

100 gr havermout

50 Teff ontbijtmeel

100 gr dadels, gemalen in keukenmachine

1 à twee theelepels bakpoeder

125 gr margarine (misschien dat nog iets minder ook kan)

2 eieren

75 gr rijststroop

Half kopje sojamelk/amandelmelk

75 gr rozijnen

4 appels in stukjes

Kaneel

Snuf zout

Meng de meelsoorten en doe er een snuf zout bij. Doe ook het bakpoeder erbij. Een theelepel en nog een beetje.

Meng de margarine met de eieren, rijststroop en stukjes dadels. Voeg het halve bekertje melk toe.

Doe het meelmengsel bij het margarinemengsel en roer goed.

Een half uur laten staan op een koele plek.

De bakvorm vullen met het deeg (het is een beetje brokkelig deeg).

Niet alles erin doen maar genoeg om de hele bodem goed te bedekken.

De appelstukjes, rozijnen en kaneel meng je door het laatste deeg en verdeel je over de bodem.

Ongeveer 45 minuten in de oven.

De bodem is in eerste instantie wat brokkelig maar na goed afkoelen stevig genoeg.

Tuinweekend.

Februari kan verrassend uit de hoek komen en dit weekend was daar een goed voorbeeld van. Weer om afscheid te nemen van winterse virussen en depressies. En de tuin is de beste plek om dit te ervaren.
Het door de leden van de volkstuinvereniging gezamenlijk bestelde zaaigoed is binnen en kan op de tuin  opgehaald worden. Om half 10 ben ik er al! De koning te rijk met mijn pakketje met onder andere; plantuitjes, venkel-, pompoen-, courgette- en tomatenzaad. Ik heb niet alles via de volkstuinvereniging besteld.
Aan de slag op de tuin.
Eerst ga ik de laatste preien en pastinaken weghalen. Vooral aan patinaken haal ik nog heel wat naar boven. Het is flink spitten om ze uit de grond te krijgen. Daarna spit ik het hele stuk lichtjes om.

Daarbij kom ik uitlopers van de gele frambozen tegen. Die haal ik meteen ertussenuit. Het is dat ze zo goed dragen en zo ontzettend lekker zijn want het zijn agressieve jongens (of meisjes ; )) die meters door de tuin struinen. Alles wat ik er nu uit haal kan niet verder uitlopen.

In de kas zaai ik de eerste bladgewassen: namenia (raapstelen), mizuna (ook een soort raapsteel), rucola en spitskool. De spitskool zal hier maar tijdelijk staan. Als de plantjes groot genoeg zullen zijn en het nog iets warmer is, gaan ze de volle grond in.

Zondag is het ook perfect tuinweer en Ton gaat mee.
Er moeten wat struiken verzet worden en de tuin krijgt een rand.
In mijn tuinschrift dat ik sinds 1983! gebruik ( ver voor pc, laptop en blogs), teken ik jaarlijks de tuinindeling. waarbij ik rekening houd met wisselteelt. Zo voorkom ik dat ik twee jaar achter elkaar op hetzelfde stuk aardappelen, kolen enzo zet. In de loop van het tuinseizoen schrijf ik in de vakken wat ik waar zaai.

Tijdens het verplanten van de zwarte bes en de kruisbes beslis ik om de kruisbes toch niet te houden. Uit sentimentele redenen, mijn oma en opa hadden hem vroeger in de achtertuin, heb ik hem aangeschaft maar hij draagt amper en de stekels vind ik echt verschrikkelijk. Dus halen we hem er wel uit maar knippen hem vervolgens klein. Hij gaat niet in de compostbak, je zou de stekels nog jaren in de tuin tegen gaan komen, geen pretje!
Ik houd de plek vrij voor een pruimenboompje.

Het volkstuincomplex ligt op veengrond en om wateroverlast te beperken zijn er overal om de tuinen greppels gegraven. Dat scheelt enorm. Echter, de kanten gaan steeds schuiner aflopen waardoor de tuin eigenlijk steeds kleiner wordt. De oplossing is om de kanten af te schotten. De hele tuin wordt als het ware een verhoogd bed. Oude stoeptegels zijn daarvoor heel geschikt en we hebben gratis een partijtje op de kop getikt. Ton gaat aan de eerste rand beginnen. Het gaat super en ziet er goed uit!

Ik ga ondertussen verder met spitten en planten. De eerste tuinbonen, gezaaid op 19 januari, gaan de grond in. Wel zet ik ze nog onder een plastic tunnel.

Bij het spitten zie ik bekende plantjes.

Het zijn blaartrekkende boterbloemen. Daaraan kun je al zien dat het hier vochtig is. De blaartrekkende boterbloem is de giftigste boterbloem. Het sap kan blaren op de huid veroorzaken. Mijn collega gids bij het IVN noemt het 'boefjeskruid'. Het sap zou vroeger gebruikt worden om je zelf mee in te smeren en zo te gaan bedelen. Met de door het sap veroorzaakte blaren zag je er zielig uit en dat leverde altijd meer op.

Na een paar uurtjes werken is de pap op en zijn we blij en tevreden met wat we vandaag gedaan hebben.

De zon schijnt!

De hele week ben ik ziek geweest. De rondwarende griep is ook bij mij op bezoek geweest. Maar vandaag gaat het weer en de zon schijnt! Nu is het dan oppassen dat ik niet meteen te overmoedig word. Alleen even wat bakjes in het muurkasje in de achtertuin zetten. De tuinbonen gaan fantastisch, die zouden eigenlijk al de grond in mogen. In het kasje kunnen ze harden. Komende week gaan ze de grond in.
Verder staan er twee verveine planten en een paar witte salieplanten te overwinteren. De verveine ziet er doods uit maar dat was vorig jaar ook het geval dus ik verwacht dat het wel goed met ze komt. Van de witte salie, die je gebruikt om te smudgen, zien er twee planten heel zielig uit. De derde is nog een beetje groen. Ze zijn vorig jaar gezaaid en dit is hun eerste winter. Ik ben benieuwd of het kasje de goede overwinterplek zal blijken te zijn.

Een van de zoete aardappelen ziet er behoorlijk beschimmeld uit. Ik denk dat dat niets meer gaat worden. Weg ermee!